I̷'̷l̷l̷ B̷e̷ G̷o̷o̷d̷ (̷F̷Y̷ F̷a̷n̷f̷i̷c̷t̷i̷o̷n̷)̷

Κεφάλαιο 9:

Ήταν πλέον αρχές Δεκέμβρη. Το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει στις 5 το πρωί. Σήμερα φεύγαμε για την πενθήμερη μας. Σηκώθηκα και φόρεσα ένα μαύρο φούτερ και το μαύρο τζιν μου. Πήρα το μπουφάν την τσάντα και την βαλίτσα μου και κατέβηκα κάτω.

Έβαλα την βαλίτσα στο αυτοκίνητο της μητέρας μου και έκατσα στον συνοδηγό. 10 λεπτά αργότερα φτάσαμε στο σχολείο και κατέβηκα. Έτρεξα αμέσως στα κορίτσια. Δεν με ένοιαζε καν το ότι έχω ξυπνήσει από τα χαράματα.

"Έτοιμη;" ρωτάει χτυπώντας με φιλικά στην πλάτη ο Αχιλλέας.

"Έτσι λέω."

"Λοιπόν παιδιά για μαζευτείτε όλοι." ακούγεται η φωνή της διευθύντριας και η σιωπή απλώνεται σε όλο το προαύλιο. "Θα ήθελα να σας ζητήσω να είστε καλά παιδιά και να ακούτε τους καθηγητές σας. Οποιαδήποτε ζημιά προκληθεί στα δωμάτια του ξενοδοχείου είναι δική σας ευθύνη και θα πρέπει να την αποπληρώσετε πριν φύγετε από εκεί, γι' αυτό λοιπόν θα ήθελα να σας ζητήσω πριν κάνετε το οτιδήποτε μέσα στα δωμάτια να ελέγξετε για τυχόν βλάβες και αν βρείτε το οτιδήποτε να το αναφέρετε αμέσως στην ρεσεψιόν. Αυτά... Θα ήθελα να σας ευχηθώ να περάσετε καλά και να το ευχαριστηθείτε. Καλό σας ταξίδι."

Σιγά σιγά προχωράμε όλοι προς την πόρτα και αφού τοποθετήσουμε τις βαλίτσες μας στον ειδικό χώρο επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο. Μαζί με τα κορίτσια καταφέρνουμε και προλαβαίνουμε την γαλαρία.

"Ωραία το ταξίδι θα είναι υπέροχο με τον Άγγελο πάνω από το κεφάλι μου να με ρωτάει συνέχεια για το Φίλλιπο." λέω και αμέσως γελάει.

"Πόσο καλά με ξέρεις φιλενάδα..." απαντάει στον ίδιο σαρκαστικό τόνο. "Για πες λοιπόν, πως αντέδρασε όταν του είπες ότι θα φύγεις;"

"Βασικά δεν αντέδρασε καλά. Τα μάτια του έχασαν την λάμψη τους και μέχρι να με πάει σπίτι δεν ξαναμίλησε. Δεν μου έστειλε ούτε καληνύχτα. Όπως κάνει συνήθως."

"Φαίνεται πως τον ενόχλησε αρκετά." με κοίταξε συμπονετικά η Δήμητρα.

"Ναι αλλά δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Δεν είμαστε καν μαζί." τους κοίταξα.

"Αλήθεια ρωτάς γιατί;" ξεκίνησε ο Αχιλλέας. "Κάνει μπαμ από μακριά πως σε γουστάρει. Είναι τρελός για εσένα."

"Έτσι λες εσύ." απάντησα.

"Όχι δεν το λέει αυτός." με διέκοψε η Αθηνά. "Έτσι λένε οι κινήσεις του Φίλλιπου.

"Να πούμε κάτι άλλο; Νιώθω άβολα να μιλάω για αυτό."

"Ότι θες." είπε η Δήμητρα. "Τελικά εσείς αγόρια με ποιον θα είστε στο δωμάτιο;"