BELA

1

Herşey annemin İstanbul'a gidiyoruz demesiyle başlamıştı siz zorlada olsa yaşadığınız yeri terk edermiydiniz ben bunu annem için yapmak zorundaydım oda benim geleceğim için yapıyordu bunu biliyorum en azından ama ben burda anılarımı bırakıp gitmek zorundayım en önemlisi de babam ve Emre'yi bırakmak zorundayim babam ben annemin karnındayken ölmüş annem bana öyle söyledi babam hakkında konuşmayı hiç sevmezdi. Hep babam hakkında konuşurdum. Ve bana bağırırdı. Ah kötü anneler, odamın camından bize gelenleri görüyordum. Ah ve benim canım kasabam, ah benim canım futbol oynadığım boş arazi, ah, yeter be bende insanım,
"Melis hadi kızım" annemin sesini duyduğumda son bir kez baktım. Ve bavulumu alıp salona geçtim.

Herkesle vedalaşmıştık, gözlerim dolu dolu otobüs camına dayandım. En önemlisi Emre canım, herşeyim onu orda bırakmıştım." Melis iyi misin?" Dediğinde gülümsedim" iyim bak acayip iyiyim"dediğimde bağırmıştım.
Bana üzgün bakmıştı. Derin nefes alıp ona döndüm, " özür dilerim" dediğimde bana sarıldı." Yapma bana böyle siz benim için çok değerlisiniz" dediğinde omzuna yaslandım.

Gözlerimi araladım, otogara gelmiştik. Annem ayağı kalktığında onunla beraber kalktım. Çantaları alıp, yoldan taksi çevirdik. Taksiye bindik. Ve İstanbul'u inceledi.

Mahalle gibi bir yerde durmuştuk. Kapıyı çaldığımızda Yelda Teyze açtı." Yeliz canım" diyip anneme sarıldı. Bana baktı." Melis, ne kadar güzelleşmişsin sen?" Dediğinde gülümsedim elimle gösterdim" bu kadar güzelleşmiş ola bilirim" dediğimde bana sarıldı. "Geçin içeriye" diyip içeri girdik. Biraz oturduktan sonra evi gezmiştik," evet şimdi sırada en güzel oda var. Kendi ellerimle hazırladım." Diyip yukarı çıktık. Kapının önünde duran çiçek çok hoştu, kapıyı açtığında, genç kız odası vardı. Bana baktı.
" Burası senin"dediğinde şaşkınlıkla baktım." B... Benim mi?" Diyip etrafa baktım. Orta da kocaman bir yatak vardı. Yanında komodin, ve LED ışık vardı. Karşıda dolap vardı. Dolabın yanında makyaj masası,çalışma masası ve son olarak küçük bir koltuk," ama burası çok güzel" diyip etrafımda döndüm." Bu odanın en çok neresi güzel biliyor musun?" Diyip yanıma geldi. Perdeyi açtı. Balkon kapısı vardı." Annenle her konuştuğumuz da senin çatıda yıldızları izlediğini söylemişti." Dediğinde balkona çıktım. "Harika" dediğimde gülümsedi." Beğenmene sevindim" diyip içeri girdi. Yıldızlar çok güzellerdi. Parıl parıl parlıyordular, balkondan çıkıp içeri girdim.

Salonda oturmuş sohbet ediyorduk, açıkçası onlar sohbet ediyordular ben sıkıntıdan patlıyordum. Telefonum çaldığında Emre'nin görüntülü aradığını gördüm." Selam maymun" dediğimde gülümsedi" selam kurbağa" dediğinde sırıtım." Napiyon özledin mi beni?" Dediğimde güldu." Çok" dediginde dil çıkardım." Yemek yemiş mi sor ona?" Annemin dediğini duyduğunda gülümsedi" yetim Yeliz Sultan" dediğinde güldüm. Konuşma kaça kadar devam etti bilmiyordum ama baya yorulmuştum." Şey ben uyusam iyi olacak" dediğimde gülümsediler," benim müdürü olduğum okulda okuyorsun" dediğinde kaşlarımı havaya kaldırdım." Cidden mi?" Dediğimde gülümsedi" evet" dediğinde gülümsedim" yarın konuşuruz yat şimdi" dediğinde gülümsedim ve yukarı çıktım.

Aslında uyumayacaktim, balkona çıktım. Balkonda koltuk türü bir şey vardı. Ona uzanıp yıldızları izlemeye başladım. O kadar güzel ve narinler ki insan ister istemez buyuleniyordu. Kafama sert çarpan şeyle yerimden kalktım. Başımı sıvazlayarak balkon mermerine düşen topa baktım. Sinirle topu elime aldım." Hangi öküz attı." Diyip aşağıda bir kaç erkek gördüm." Yanlışıkla oldu at hadi" diye konuşan çocuğa baktım." Seninde yanlışın kendin gibi" diyip topu tam kafasına fırlattım. Top sert gelmiş olmalı ki yere düştü. Oh canıma deysin odun işte. Ayağıya kalktı. Ve bana baktı." Sen kimsin lan!" Diye gürledi." Allah'ın sevilen kuluyum" diyip ona baktım." Beğenemedin mi?" Diyip içeriye girdim.

Başım hala ağrıyordu ya
Düşünmeden uykuya yenik düştüm.

Selam evet bölümleri değiştiriyorum.

AY IŞIKLARIM KÜÇÜK YILDIZIN SENİN GİBİ PArLAMASINA YARDİM. ET PARMAĞINLA ONA DESTEK OL...✨🌸