Geçmiş aklınızdayken yeni bir başlangıç yapmak zor. Ya geçmişi unutun,ya da yeni başlangıçları. Çünkü ben geçmişim aklimdayken o adamla aynı çatı altında kalmayı düşünemiyordum. Neden bilmiyorum ama aklım affetse kalbim affet miyordu ve ben karmakarışmaktayım.~
Alarm sesiyle uyandığımda çok yorgun oluyordum,kendim kalkmak istesemde enerji doluyum,çok garip biri ola bilirim. Okul üstümü giyinip aşa kahvaltı yapmaya gittim. Annemle Emre kahvaltı yapıyordu. Yanlarına gidip öpücük kondurdum "günaydın my familiy"dediğimde Emre yüzünü buruşturup"daha Türkçe zor konuşuyoruz ingilizce nereden çıktı?"dediğinde güldüm. "Tabi senin zekan bunu anlamaz bro"dediğimde anneme baktım"demi mom"dediğimde annem güldü"hadi yemeğini ye şebek"dediğinde dudağını büzdüm, Emre bana bakıp"gel gel kıyamam "diyip yanağımı öptü gülümseyip yemeğimi yedim.Kapıdan çıkarken ne diyeceğimi bilmediğim adam geldi. Emre alışmıştı ona ama ben alisamiyordum neden bilmiyorum ama olmuyordu. Dünya da yuvarlak işte insan bir köşeye cekile miyor. Ayakkabı giyip evden çıktım. Kulaklığımı takıp yürümeye başladım. Emre yi beklemeden okula doğru yürüdüm.
Okula geldiğimde Damla'nın yanına geçtim. "Günaydın aşko"dediğinde güldüm "günaydın"dediğimde tebessüm etti."iyi misin?"dediğinde güldüm"aşk olsun niye öyle diyon şurada göbek atasim var aa "dedim gülümseyip "ımm. Kahve içer misin?"dediğimde gülümsedi"olur"dediğinde kantine gittim. İki kahve alıp arkamı döndüğümde çocukla çarpışmam bir oldu kahve elime dökülünce inledim. Çok sıcak olduğu için elim fena yanmıştı hemen çeşmelerin önüne gittim. Damla yanıma gelmişti"Melis ya özür dilerim"dediğinde ona baktım "saçmalama ben istedim"diyip elimi tekrar suya tutum. "Selam kızlar" Canın sesini duyduğumda elimi hemen arkama götürdüm Koray bana kaşlarını çattı"noldu "dediğinde kafamı iki yana salladım"hi-hiç bişi olmadı "dediğimde Damlaya baktım. kaşlarımı havaya kaldırdım. Elimin acısı bastırınca yerimde kivrandim
"Melis elini göster "Korayın sesini duyduğumda ona baktım"Koray önemli bişi yok"dediğimde,kolumu tutup öne uzatı elim açısıyla geri çektim. "Lan eline noldu, derisi yüzülmüş Melis "dediğinde ona baktım"önemli bişi yok demiştim "dediğimde "ya sabır... Damla revirden yanık kremi getirir misin ?" Dediğinde Damla Canla yanımızdan ayrıldı . Koray elimi tutup banka yöneldi "ah Melis,ben elini tutamazken sen elini yakıyorsun"dediğinde elimi öptü"ama Koray istemeyerek oldu"dediğimde yüzümü astım "peki nasıl oldu "dediğinde ona baktım"ya işte kahve alıyordum arkamı dönerken çocuklar çarpıştı..."devamını getirmeden sözümü kesti "kim lan o piç"dediğinde Koraya baktım"Koray saçmalama benim yüzümden "dediğimde sinirlenmişti.Elimi sarmıştı Koray ve çok dikkat etmemi söylemişti, ders PDR olduğu için hocanın gelmesini bekliyorduk "ben biraz uyuyacam "Korayın sesini duyduğumda ona baktım"uyu benim yakışıklı prensim"dediğimde gülümsedi"derin uyursam öpersin"dediğimde dirsegimi geçirdim "cıvıtma Koray "dediğimde gülümsedi. Hocanın sesiyle ayağıya kalktık ." Oturun çocuklar uzatmadan, bugünkü konumuz hayal "dediğinde yoklama aldı. Yoklama bitince gülümseyip parmak kaldırdım. "Evet Melis"hocanın sesiyle ayağıya kalktım . Koray gözlerini açmış ne yapacağıma bakıyordu ." Bazen oturup düşünüyorum,sınıfta gün içinde 'merhaba 'diyemedigimiz insanlar var ama bir başkası onunla aynı sınıfta olamak için her şeyini vere bilir. Dışarda fotoğraf çekilirken tesadüfen biriyle aynı fotoğrafta sonsuza kadar sıkışıp kalıyoruz, onlar bizim için arka planda olarak kalıyor belki ama o insanlar bir fotoğrafı olmasını hayal ederek uyuyanlar var.
Biz birileri için ağlıyoruz ama ağladığımız, hayal ettiğimiz şeyleri onlarla tesadüfen yaşayan insanlar var. İnsanlık doyumsuz,değer bilmez. Bir başkasının hayalini yaşıyoruz
Ama umrumuzda olmuyor , çünkü hep bizde olmayanı isteriz."dediğimde sınıftan ses çıkmamıştı,hoca beni dinlerken Koray bana aşkla bakıyordu ve sözüme devam ettim."yaşayamadığımız şeyler bizi cezbeder, hep daha fazlasını hayal ederiz. Her şeyi elde ettiğimizde. Hayal kuracak bir şey kalmayacak. İşte o zaman,hayal kurmayı isteyeceğiz." Diyip yerime oturdum ve hoca bana bakıp"Meliscim seni bu yönden taktir ediyorum,yani Melis gibi olsanız çocuklar"dediğinde tebessüm ettim. Koraya baktığım da gülümsedi"sana bitiyorum Melom"dediğinde hocaya baktım yoklama listesine bakıyordu,eğilip Korayın yanağını öptüm "ben de sana bitiyorum adam "diyip önüme döndüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA
Teen FictionLiseli bir kızın hikayesi. Annesinin maddi durumundan habersizce şehir değiştiren Melis Sönmezi bir bela bekliyor bela'nın kendisi olan Koray Üstüner Melis ile baş edebilecek mi? Peki Melis bu zorluklardan haberi var mı? Hadi sizde Melisa ortak olun...