(zαωgуι)
"ကိုကို"
ကိုကို"
"ကိုကို Yibo"
အိပ္ယာထဲကေနၾကားလိုက္ရတဲ့အသံဆာဆာ
က်ိန္းေသတယ္ဟိုဘက္အိမ္ကကေလးစုတ္ပဲေနမွာ
ဘာျဖစ္လာျပန္လဲမသိဘူး
ဆူညံေနတာဘဲ
Yibo တစ္ေယာက္အိပ္ယာထဲကမထေသးပဲ
ဟိုဘက္ဒီဘက္လိွမ့္ရင္းေတြးလိုက္ျခင္း
'ဝုန္း' 'ခြမ္း'
ေဟာ..ေဟာ..ထိၿပီဘာနဲ႔တိုက္မိလဲ
လူဘာျဖစ္သြားေသးလဲမသိဘူး
'အား ေသပါၿပီ
ေသပါၿပီ ကိုကို ေရ
ေလာင္က်န္႔ကိုလာထူေပးအံုးေခ်ာ္လဲလို႔မထႏိုင္ေတာ့ဘူး'
ၾကည့္..ၾကည့္.. ေတြးလို႔ေတာင္မဆံုးေသးဘူး
အျမဲေျပးလႊားေနတာေနာက္မေျပးေအာင္ေသခ်ာပံုစံသြင္းေပးရမယ္
Yibo တစ္ေယာက္ေတြးရင္းအိပ္ယာမွထကာအခန္းအျပင္သို႔ထြက္ၿပီးအသံလာတဲ့ေလွကားဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
'ဟာ ေလာင္က်န္႔
ထ..ထ
ကေလးဘာျဖစ္သြားေသးလဲ'
ေလွကားနားမွာေခြေခြေလးလဲေနတဲ့ကေလး
ေဘးမွာလဲ အလွပန္းအိုးႀကီးကက်ကြဲေနတယ္
ေျပးလာရင္းအ႐ွိန္လြန္ၿပီးတိုက္မိတယ္ထင္တယ္
'ကိုကို
က်ေနာ္ေျခေထာက္ကေထာက္လို႔မရဘူး'
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေျပာလာေတာ့မွ
ေျခေထာက္ကိုၾကည့္မိတယ္
ေျခေထာက္မွာပန္းအိုးအကြဲစေလးကစိုက္မိထားေတာ့
ဘယ္ထႏိုင္မလဲ
'ဟုတ္ၿပီ ကိုယ္ ေပြ႔ေပးမယ္ေနာ္
ေဆးရံုသြားရမယ္ လာ...ဆိုဖာေပၚခဏေရႊ႔ထားေပးမယ္
ေဆးရံုသြားဖိုျပင္ရမယ္'
အိမ္ေပၚကဆင္းမလာခင္တုန္းကအထိ
ငိုေနတဲ့ကေလးကအခုေတာ့သူ႔မ်က္ႏွာကို
ၾကည့္ရင္းအရိပ္အကဲခက္ၿပီးအငိုေတာင္တိတ္သြားၿပီ
က်ိန္းေသတာေတာ့
အျမဲ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔က်ေနာ္က
စိတ္ပူတာနဲ႔ေရာၿပီးမ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကတြန္႕ခ်ိဳးေနေလာက္ၿပီ
~~~~~~~~~~~~
ေဆးရံုကျပန္လာတဲ့အထိ
က်ေနာ္ေလာင္က်န္႔ကိုဘာမွမေျပာမိ
ကားကိုပဲအာရံုစိုက္ၿပီးေမာင္းေနလိုက္တယ္။
ေျခေထာက္ေသးေသးေလးမွာေနရာယူထားတဲ့ပတ္တီးေဖြးေဖြးေလးကိုေတာ့တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ငံု႔ၾကည့္မိတယ္။
အဲ့လိုငံု႔ၾကည့္တိုင္းေဘးကအေကာင္ေပါက္ကိုစိတ္႐ွိလက္႐ွိဆူေငါက္ျပစ္ခ်င္စိတ္ကတစ္ဖြားဖြား
အခုလည္းအဆူခံရမွာစိုးလို႔ငိုေတာ့မယ့္႐ုပ္နဲ႔
ထိုင္ေနတာ
ဟူး.............
တကယ္တမ္းဆူလည္းမဆူရက္ဘူး
အခုမ်က္ႏွာပ်က္ေနတာေတာင္
ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနတာ
ကေလးစုတ္ေလးသိေရာသိရဲ႕လားပဲ
