Medusa' nın evinin önüne geldiğimizde taksiciye parasını ödeyip eve doğru yol aldık. Kapıyı çaldık ama duymadılar galiba bizden önce gelmiş hepsi içerde acayip bi müzik sesi var.
Zili bir kez daha çaldık yine açan olmadı en sonunda kapıya vurduk sertçe. En sonunda duydular ve o eve giriş yapabildik. Hepsiyle sarıldıktan sonra bizde Aden ile pijamalarımızı giyip salona indik. Masanın üstü bir sürü yiyecekle donatılmıştı. Medusa bu işi iyi biliyorsun çiçem...
Şarkılar eşliğinde çılgınca dans ettik ve en sonunda yorulup masaya oturduk, bir şeyler yemeye başladık. Asel"lisedeki hayallerimize kavuşmamıza az kaldı." "Aynen ben çok heyecanlıyım. Lisedeyken ne çok hayallerimiz vardı ve hepsini yavaş yavaş gerçeğe çeviriyoruz."dedi Doğa. "Zaten liseyi hayallerimiz ve beraberken yaşadığımız şeyler güzel yaptı benim için siz olmasanız asla sevmezdim liseyi."dedim. Hepsi o zamanlar yaşadığımız şeyleri anımsıyor olacaklar ki sessizleştiler. "Ne çok kavga ederdik başka kızlarla be."dedi Medusa. "Hakikatten öyleydi. Peki kış aylarında dışarıda üşüyoruz diye kantinde langırt oynamamız yada pencere kenarlarına geçip dedikodunun dibine vurmamız özledim o zamanları."dedim. "Bende çok özledim ama şimdi daha özgürüz en azından."dedi Medusa. Aklıma gelen başka bir anıyı da ben anlatmaya başladım. "Aden hatırlıyor musun biz langırt oynarken büyük sınıflardan bir erkek ben sizi tek kişi yenerim demişti ve biz ikimiz o tek olmuştu. Sonra maçı biz kazanınca ne çok dalga geçmiştik o çocukla." Hepimiz gülemeye başladık. Aden "Ayza peki şeyi hatırlıyor musun bi keresinde merdivenlerden inerken bir tane hocanın üstüne düşüyordun, hoca o sıra telefonda konuşuyordu seni görünce tutmak için neredeyse telefonunu düşüyordu ama Allah' tan biz seni tutmuştuk sonra kahkahalarımızla bütün okulu inletmiştik." "Hiç unutur muyum o olayı, aklıma geldikçe tekrar tekrar gülüyorum."hepimiz bu anıyı tekrar hatırlayınca yine büyük bir kahkaha attık. Siz bana lisenin verdiği en büyük hediyesiniz bebemsular.
Sohbet etmeye devam ederken bi anda kafama gelen yastıkla afalladım. Demek Masal hanım oyun istiyor o zaman oynayalım. Hepimiz ayaklanıp yastıkları almaya başladık ve kahkahalarımız arasında birbirimize fırlattık...
Uykumuz gelmeye başlayınca etrafı toplayıp salona hepimiz için yataklar yapmaya başladık. Işimiz bitince herkes yatağına geçti ve korku hikayeleri anlatma moodumuz açıldı...
Korku hikayeleri bittiğinde saat baya geç olmuştu ve ben sabahta erken kalktığım için kendimi uykunun kollarına bıraktım...
................................................................... 4 Sene Önce
Ayza
3 aylık bir yaz tatilinin ardından ortaokuldan mezun olmuş ve liseye başlayacaktım. Bunun için çok heyecanlıyım günlüğüm çünkü lise hayatını hep merak ettim. Dizilerde ve kitaplarda okuduğum lise olayları hep beni heyecanlandırdı. Sabah artık liseli bi öğrenci olarak uyanacağım. Liseden beklentim çok. Hayatımın aşkını, gerçek dostlarımı burada bulacağımı düşündüm hep. İnşallah beklentilerimi karşılarsın lise.
Günlüğüme yazdığım şeylerden sonra yarın okulun ilk günü olduğu için hemen yatmak için yatağıma ilerledim ve yorganımı çekip güzel hayaller eşliğinde uykuya daldım...
💫
Alarmımın sesi ile uyandım. İlk defa bu sesten rahatsız olarak uyanmadım. Hemen banyoya girip işlerimi hallettikten sonra dolabıma yöneldim giymek istediğim şeyleri aklımda kurmuştum aslında
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen kıyafetlerimi üstüme geçirip saçlarımı taradım kendiliğinden dalgalı olduğu için salık bıraktım. Maskara ve dudak parlatıcı sürüp aşağı indim. Enfes kokular geliyordu, mutfağa doğru ilerlediğimde annemin yine döktürmüş olduğunu gördüm. Anneme coşkulu bir şekilde Günaydın deyip sarıldım. Oda aynı şekilde karşılık verdi. Sofraya oturdum ve kahvaltımı yapmaya başladım... Kahvaltım bitince babam beni arabayla okula bırakacaktı. Hemen arabaya doğru ilerledim babamla ve bindik, okuluma doğru yol alırken yaklaştıkça daha da heyecanlanıyordum...
Okuluma geldiğimde arabadan inip babama el salladım ve o giderken arkasından bakıyordum-yolun ortasında- ben babama bakarken bian da birinin beni çekmesiyle afalladım ve neler olduğunu anlamaya çalıştım. "Yolun ortasında ne işin var ben olmasam ölecektin."dedi tanımadığım ama aynı yaşta olduğumuzu tahmin ettiğim bir çocuk. "Azcık yavaş olsaydın keşke öyle bi çektin ki kafamı bir yere vurup hafızamı kaybedebilirdim." "Bana bir can borcun var ve teşekkür edeceğine kızıyorsun."haklıydı aslında. O öyle dedikten sonra "teşekür ederim" deyip güldüm o da Aynı şekilde güldü. Ben okula girmek için kapıya doğru yöneldim. Okula girince etrafıma bakındım. Benimle aynı yaşta olduğunu düşündüğüm insanların heyecanlarını hissedebiliyordum. Kimisininde buraya zorla getirilmiş gibi bi hali vardı. Ben düşüncelere boğulmuşken yanımdan geçen kızla çarpıştık. "Pardon, bişeyin var mı?" "Önemli değil iyiyim."dedim ve rahatlaması için tebessüm ettim, o da içten bir tebessüm edip elini uzattı "ben Aden 9.sınıfa başlıcam İnşallah" "bende Ayza tanıştığıma memnun oldum ve bende 9. Sınıfa başlayacağım inşallah."dedim onun yaptığı gibi ikimizde gülerken "Belki aynı sınıfa düşeriz." "Umarım"dedi ve boş bir banka doğru ilerledik. Birbirimizi tanımak için sorular soruyorduk...
Müdürün duyulan sesi ile sıralara ilerledik. Tanışırken Aden e hangi sınıfta olduğunu sorduğumda aynı sınıfta olduğumuzu öğrendik. Ikimizde mutlu bi şekilde sıraya ilerledik ve yan yana geçtik. Galiba ilk adımı attım hayallerime bir gerçek dost hayali bendeki ve Aden gerçek dostumdur umarım.
Müdürün konuşmasının bitmesini beklerken çok sıkılmıştım. En sonunda konuşması bitti ve sınıflarımıza doğru yol aldık. Sınıfımıza geldiğimizde orta sıranın en sonuna oturduk Aden le beraber. Sınıfıma şöyle bi göz gezdirdiğimde bu insanlara çokta içimin ısındığını zannetmiyorum. Hepsinin yüzünü tek tek incelerken birşey farkettim. Sabah benim hayatımı kurtaran çocukta bu sınıftaydı. Ohaa! Duvar tarafının üçüncü sırasına oturmuş yanındaki çocukla konuşuyordu. Aman bana ne...
Günüm sınıfımla ve hocalarımızla tanışma şeyleri ile geçti çoğuyla kaynaşmıştım ama hiç birini Aden kadar yakın hissetmemiştim. Hayatımı kurtaran çocukla çok konuşmamışdık galiba sabah bana bozulmuştu. Haksız olduğu da söylenemez. Ismini hocalara kendimizi tanıtırken öğrendim ismi Emir miş. Okulu gezmiştik Aden ile öğle arasında kantinden yemek falan almıştık kısacası günüm güzel geçmişti. Kapıda Aden ile ayrıldıktan sonra babamın yanına doğru ilerledim arabada beni bekliyordu. Kapımı açıp babamın yanına bindim. "Benim güzel kızımın ilk günü nasıl geçmiş bakalım" "Güzel geçti baba hatta dost bile edinmiş olabilirim ismi Aden ve çok tatlı bi kız aynı sınıftayız yanyana oturduk bugün ve okulu beraber keşfettik." "Gününün güzel geçmesine ve dost edinmene çok sevindim kızım." Eğilip babamı öptüm ve sarıldım o da aynı şekilde karşılık verdi. Geri önümüze dönüp evin yolunu tuttuk...
