Summer of my life

2, mijn besluit staat vast!

YUNE p.o.v.

"heey mam heey pap", zeg ik snel terwijl ik mijn telefoon terug in mijn broekzak stop.

pap: hey schat, al uit bed?

"eh ja ik was even de uuuhhmm... krant aan het lezen!"

pap: oke das uh.. goed

mam: oh yune we gaan zo eten dus dan weet je dat even!

"ik kom er zo aan ik moet even iets ehh halen!"

ik ren zo snel mogelik naar boven en probeer iets te zoeken wat ik zogenaamd moest halen, ik wou daar gewoon even weg. ik weet zeker dat als ik zou blijven staan mijn vader zou vragen waarom ik zo raar deed, ik wilde ze wel vertellen over amy's idee maar ik kon er maar beter eventjes mee wachten. ik vertel het wel bij het eten. goed idee yune, goed idee. als ik uiteindelijk in mijn kamer ben aangekomen die helemaal op zolder is grijp ik naar het eerste ding dat ik zie en neem het mee naar beneden.

pap: waarvoor had je dat nou nodig dan?

huh? wat, denk ik

"eh ik," ik kijk naar mijn hand en zie dat ik een oude barbie van mijn nichtje heb gepakt. ik kan mezelf nu wel voor mijn hoofd slaan!! slim, goed bezig, echt waar (not!)

"ik wou hem in een doos doen zodat ik die kan opsturen naar [mijn nichtje eva] eef?" ik probeer een beetje overtuigend te klinken maar het klinkt meer als een vraag.

nog voor mijn vader iets kan zeggen brult mijn moeder vanuit de keuken : eeetuuuhhnn!!

ik schuif snel aan tafel en smeer een broodje, ik moet het het vragen ik heb het amy beloofd.. het moet.

mam, pap?

mam: ja lieverd?

"ik eh wil jullie iets vragen, of eigenlijk zeggen"

mam: zeg maar!

"nou voordat je boos wordt of gaat zeggen dat ik waan ideeën heb, moet je weten dat ik oud genoeg ben om op mezelf te passen".

mam: waar heb je het over?

"amy heeft me gevraagt of ik mee ga op vakantie, met zijn tweeën."

mam: maar...

"wat je ook zegt ik ga toch, ik heb besloten niet zoals gewoonlijk mijn vakantie te verspillen aan niks doen!"

mam: waar heb je het nu weer over!?

"mam je weet dat je me niet voor eeuwig kan opsluiten!"

"ik wil ook vrij zijn net als al mijn vriendinnen".

pap: laat je moeder en ik even overleggen dan, en weet je al waar je dan naartoe gaat?

ik ben even verbaasd dat mijn vader niet voor mijn moeder opkomt maar mij een kans wil geven.

"nee maar het maakt mij ook niet uit waar, als het maar niet hier is!" mijn moeder is er nog niet 100% gerust op maar kalmeert zichzelf een beetje.

mam: en wanneer ga je dan weg?

"dat heeft amy nog niet gezegd ze wou eerst weten of ik uberhaubt wel mee mocht."

mijn ouders kijken elkaar aan, en als ze dan naar mij kijken kijk ik ze op mijn beurd hoopvol aan.

"please?"

mijn ouders knikken uiteindelijk maar. volgens mij stemmen ze alleen toe omdat ze weten dat ik toch blijf doorzeuren. als ik wil opstaan om mijn ouders te knuffelen en een vreugde dansje te doen kapt mijn moeder me af,

mam: je belt elke dag en je gaat geen rare dingen doe he!?

zegt ze streng.

"beloof ik" en ik vlieg mijn moeder om haar hals, daarna geef ik mijn vader ook een knuffel.

"dankjullie wel, ik ben echt superblij."

pap: ga amy maar bellen dat je meegaat.

"zal ik doen!"

mam: wij ruimen de tafel wel af.

"okiii!!!"

als ik naar boven ren hoor ik mijn moeder aan mijn vader vragen of dit wel een goed idee was, nou ik zal het bewijzen ook. dit wordt fantastisch!!