Przywitałam się z mieszkańcami domu jak należało. Znaliśmy się, bo zanim pojechaliśmy do domu Łukasza chwile z nimi gadałam. - Łukasz, gdzie do chuja dałeś moje walizki? Powiedziałam tonem przypominającym głos psychopatki. - Oo... Alexsis jaka groźna. Zaśmiał się Kuba. To nie była kpina. Raczej słaby podryw. Uśmiechnęłam się sztunie i pokazałam mu środkowy palec. - Pierdol się. Powiedziałam do niego, po czym zabrałam walizkę od Łukasza i razem z nim poszłam na dół, do mojej nowej kwatery. Wyjęłam piżamę z walizki.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Łukasz, gdzie jest łazienka? Powiedziałam, próbując się nie posikać. - Najbliżej drugie drzwi w prawo... - Dzięki! Krzyknęłam przerywając mu. Załatwiłam potrzeby i nalałam wody do wanny. Podczas kąpieli lubiłam słuchać piosenek, więc jak zwykle założyłam airpods'y i kiwałam głową w rytm piosenki. Jak zawsze przymykam oczy. Chciałam przełączyć na inną piosenkę, ale gdy tylko otworzyłam oczy zobaczyłam coś strasznego. W ŁAZIENCE STAŁ SOBIE JAK GDYBY NIGDY NIC TEN CHUJ KUBA. Dobrze że w wanie było dużo wody i piany, bo inaczej by miał darmowe porno. - WYPIERDALAJ KANALIO! JUŻ ZBOCZEŃCU ZAJEBANY! SPIERDALAJ!!! Wydarłam się. - No już ogarnij się no... Powiedział zboczeniec odchodząc. Kiedy tylko zamknął drzwi wyskoczyłam z wanny i owinęłam się ręcznikiem. Po odprawieniu kąpielowej rutyny wyszłam ubrana w piżamę. Poszłam, a raczej pobiegłam do salonu. Postanowiłam zrobić Kubusiowi przedstawienie. - Cześć panowie! Powiedziałam widząc całą ekipę w salonie. - I niewyżyty dildosie. Dodałam patrząc na Kubę. - Em... o co chodzi? Zapytał Łukasz. - No wasz kochany przyjaciel mnie podglądał, ale to nic. Stał sobie spokojnie obok wanny i tak sobie na mnie patrzył. - Kuba czy to prawda?! Krzyknął Marek, a Łukasz wstał i podszedł do mnie. - Idziemy z tąd. Powiedział i pociągnął mnie na dół. - Czemu mnie tu zaciągnąłeś? Zapytałam obojętnie. - To dla twojego bezpieczeństwa. Oni będą się tam kłócić, a my sobie tu posiedzimy.
- UNO. Powiedział Łukasz, kiedy ja zastanawiałam się jak utrzymać w dłoni te kilkanaście kart. - Poddaję się! Krzyknęłam ze śmiechem unosząc ręce do góry jak przestępca. Zaraz Łukasz zrobił to samo i zaczęliśmy się śmiać. Nawet nie wiem kiedy zaspałam.
