Biedronka i Czarny Kot pokonali już Władcę Ciem ale nie poznali jeszcze swoich tożsamości. Co czeka ich teraz? W szkole Marinette i Adriena organizowany jest Rejs na Karaiby. Nastolatków czekają równe dwa tygodnie spędzone w swoim towarzystwie. Co s...
Następnego ranka obudziła mnie Alya. Chodziła po pokoju szczęśliwa puszczając jakąś melodie co pewnie było słychać na całym statku.
- Wiesz co to jest?- zapytała z uśmiechem machając telefonem.
- Telefon- wymamrotałam zakrywając twarz poduszką. Po chwili mulatka wyrwała mi poduszkę z rąk.
- To piosenka którą napisał dla mnie Nino- zachichotała.
- Yhm fajnie- przytuliłam się spowrotem do poduszki.
- Oj wstawaj!
- Niee- wyjęczałam gdy zaczęła ciągnąć mnie za ręce.
- No już!- pociągnęła mnie z całej siły przez co upadłam ma podłogę.
- Ała Alyaaa zabije cię- jęknęłam.
- Niech będzie pochwalony- powiedział mulat wchodząc do pokoju- Marinette? Co ty robisz na podłodze?
- A wiesz odwiedziłam ją. Pijemy sobie herbatkę. Jest bardzo gościnna.
- Cześć- usłyszałam głos blondyna- Gdzie jest Mari?
- Na herbacie u podłogi.
- Alya mnie tu wysłała- powiedziałam siadając i opierając się o łóżko.
- W każdym razie ja i Nino idziemy na śniadanie. Zobaczymy się później- oznajmiła ciągnąc mulata za rękę w stronę drzwi. Zamknęła je z hukiem, a Adrien po chwili podszedł do mnie z uśmiechem.
- Hej księżniczko- schylił się i już chciał mnie pocałować ale dostał tylko całusa w policzek.
- Idę się ogarnąć- zachichotałam widząc jego niezadowoloną minę.
- Jak dla mnie wyglądasz idealnie- wymamrotał opadając na moje łóżko.
Szybko zabrałam z walizki to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wyszykowałam się po czym wyszłam z łazienki.
- Nareszcie!- wykrzyknął uradowany blondyn. Zaśmiałam się i sięgnęłam po telefon. Miałam ze 100 wiadomości od... Adriena?
- Po co do mnie pisałeś?
- Bo mi się nudziło- wzruszył ramionami. Podeszłam do niego i go pocałowałam.
- Dzisiaj nie będę siedzieć w pokoju cały dzień więc wstawaj- powiedziałam gdy się od niego oderwałam. Zrobił smutną minę i spojrzał na mnie błagalnie.
- Mariii- wymruczał.
- Nie.
- Ale...
- Nie.
- Możemy...
- Nie.
- No dobra- westchnął. Wstał z łóżka zmęczony. Uśmiechnęłam się do niego szeroko na co przewrócił oczami. Zachichotałam wtlulając się w niego- nie potrafię się na ciebie gniewać- zaśmiał się przytulając mnie mocniej.
