7.Bölüm:OKYANUS

82 12 0
                                    

Cemre

Bugün ruhsuzların evinde olucağım için çok heyecanlıyım bir de kızlar ile olucağım için heyecanlıyım.

Selin ve Sıla yemeği hazırladı, bizde masayı kurduk.

Yemek yerken herkes çok sesizde bu sessizlik garip ve rahatsız ediciydi.

Eylül anlamış gibi Alazın koluna vurdu konuşması için.

Alaz - Ee Cemre sende bizim kızlar gibi son seneni mi okuyosun.

Ben - Evet . Son senen

Eflah - Hangi bölümü okuyorsun Cemre ve ne olmak istiyorsun?

Ben - Aslında ben psikolog olmak istiyordum ama ailem ölünce onların istediği bölümü okudum. Babam avukat olduğu için hukuk istiyordu. Bende hukuk okudum ve hâkim olmak istiyorum.

Aral - Ailen nasıl öldü?

İşte benim için zor bir soru. Onlara gerçeği söyleyemezdim yoksa işlerini sağlama alıp beni öldürmek isterlerdi.

Barın - Abi kıza böyle bir şey sorulur mu?

Ben - Önemli değil. (Aral'ın gözlerine bakarak) Bir kaza yüzünden öldüler.
Başkaları için unutulup geçilecek ufak bir kaza. Benim için sorumlular cezalarını çekseler bile asla geçmiycek bir ceza . Umarım cezalarını çekerler fiziksel olmasa bile.

Aral ilk önce kaşlarını çattı sonra ise geri düzeltip ifadesiz yüzünü taktı.

Aral - Nasıl bir kaza?

Barın - Yeter abi.

Aral - Tamam

Ohh bugün de kurtulduk yoksa intikam da ben de tehlikeye girerdik.

Alevinde manevi kardeşleriminde emeği boşa giderdi.

Yemekten sonra oturma odasında boş boş oturuyorduk.

Herkes sanki konuşmamaya yemin etmiş gibiydi. Ve ortamda gerçektende çok gergin bir hava vardı.

Daha fazla bu gergin ortama dayanamayarak konuşmaya başladım.

Cemre - Acaba lavaboyu kullanabilirmiyim.

Eylül gülümseyerek konuşmaya başladı.

Eylül - Ben gösteriyim.

Aral Eylülü eliyle durdurup konuştu.

Aral - Sen dur ben gösteririm.

Cemre - Şey gerek yok siz bana tarif ettseniz ben kendim bulurum.

Aral - Ben gösteririm dedim.

Aral ayağa kalktığında bende kalkarak onu takip ettim.

Merdivenlerden çıkıp uzun koridorda yürürken aniden arkasını dönüp beni duvara yapıştırdı.

Sert ve korkutucu sesine çatık kaşlarıda eşlik ediyordu.

Aral - Ne yapmaya yada neden yapmaya çalıştığını bilmiyorum ama yapma. Zararlı sen çıkarsın!

Cemre - Lavabo nerde ?

Kenara çekilip arkasındaki kapıyı gösterdiğinde içeri girip kapıyı kilitledim.

Yavaşça yere çömelirken gözlerimden tek tek damlalar akıyordu.

Sanki bozuk bir muslukmuş gibi ....

Özledim çok özledim ama yoklar olmıycaklar 6 yıl onlarsız ve devamıda gelecek ve benim elimden gelebilecek tek şey intikam .

2 yıl boyunca hazırladığım bu kusursuz planı kimse bozamıycak. Ne o Aral pisliği ne onun arkadaşları ne de kalbim !

RUHSUZLAR ÇETESİ(Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin