Sen Aydınlatırsın Geceyi Texting (+18)

05

Selamlar🤍

🦋

Oturduğum koltukta rahatsızca kıpırdanırken Gurur sessizce bana baktı. Bakışlarında hala çorba getirdiğimi öğrendiğinde oluşan parıltılar mevcuttu. Açıkçası en başta o sert yüzü ile şimdi ki yüzü arasında dağlar kadar fark vardı.

Kendi yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim. Gurur'un evinde, oturma odasında birbirimize bakarak oturmak fikri bile beni gererken şimdi bu anı yaşıyordum. "Rahat olsana sen," diyen Gurur'un sesi ile düşünce aleminden çıktım.

Kendisi benim evimde otursa yine böyle yayılır mıydı acaba? Cevap veriyorum. Kesin yayılırdı.

-"Gurur ben gideyim en iyisi. Ya annengil gelirse ve biz basılırsak," derken yanaklarımı şişirdim sıkıntıyla. Dudaklarına kondurmuş olduğu alaycıl gülümseme genişlerken tek elini havaya kaldırdı ve yüzüme doğru yaklaştırdı. Ona şaşkınlıkla bakarken güzel parmakları saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı.

Anın içinde sıkışıp kaldığımı hissettim. Sanki iki saniyelik işlem çok uzun sürmüştü. "Deniz annemgil köyde ve gelmeyecekler. Kaldı ki o kadar zahmet edip çorba getirmişsin biz de seni evimizde ağırlayalım bir zahmet," dedi sesi sakin olduğu kadar hırçındı da.

Beyefendi için kolaydı tabi sakin olmak. Ben burada kalbimle iletişime geçecektim. Çok atma duyarlar diyecek kıvama gelmiştim resmen ya.   Gurur'un ayağa kalkmasıyla sorgular biçimde ona baktım.

-"Çay koyacağım ikimize," deyip açıklama yaptı ve mutfağa doğru gitti. Tek başına kalmanın verdiği rahatlık ile Kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Alt tarafı oturuyorduk ne vardı bunda. Hem mesajlaşırken çocuğa nasıl yardırıyordun şimdi ne oldu acaba da susuyorsun Deniz.

Ayağa kalktım ve yanına gitmek için odadan ayrıldım. Mutfağa girdiğimde gülümsememek elde değildi.

Canımın içi bana çay yapıyor.

İç sesim iki dakika yavşamadan duramıyordu resmen yahu.

Keşke iç ses olarak kalmasam da dışarıdan da yavşasam.

E yuh. Biz kalkalım direk yatak odasına geçelim. "Öyle duracağına gelip yardım edebilirsin bücür sincap," dedi arkasını dönmeden beni fark etmesine şaşırmıştım. Çünkü çok sessiz bir şekilde yaklaşmıştım.

-"Alt tarafı çay yapıyorsun bir de yardım istiyorsun utanmadan. Annen sana hiç iş yaptırmamış belli," derken kıkırdamamı da ihmal etmemiştim. Çay bardaklarını alıp mutfak masasının üzerine koydu. Sandalyeyi çekti ve bakışları bana döndü. "Oturmayacak mısın?" dedi gayet karizmatik bir şekilde.