İşte burada sonuma hazırdım. Kimse yok yanımda. Dostlarım, sevdiklerim,ailem ve o.
Hiç kimse yok. Yalnızım yapayalnız..
Belki de en başından beri yalnızdım. Ne acı..
Oysa ki kendimi bu yalanlarla kandırmıştım. Peki asıl gerçek neydi? Bunu öğrenmenin bir anlamı kalmadı. Her şeyin büsbütün bir yalandan ibaret olduğunu öğrenmek mi daha acı yoksa bundan sonra kimseye inanmamak mı?
Bilmiyordum hiçbir şeyi ve işte sonuma yürüyordum.
Benim sonumun aslında başlangıçtan beri yazıldığını kim bilebilirdi ki?
Elveda.
Selamlar. Kitabın girişi aslında sonundan başlıyor. Bundan sonraki bölümler geçmişten ve Flashbacklerden oluşacaktır. İyi okumalar :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOKI
Fanfiction"Beni biliyorsun. Asla yalan söylemem sana." "Seni, kendimden bile iyi biliyormuşum Loki..."
