Sanki her şey dün gibiydi. Üstünden 12 yıl geçmesine rağmen o günün heyecanını hala kalbimde hissedebiliyordum. Sanki Loki karşımdaymış gibi. Sanki hala onun ellerini tutuyormuşum gibi. Bana bakışını hatırlıyorum. Ne şefkatliydi, ne güzeldi. Her zaman derdim. Onun aslında içinde kötülük yoktu. O kötü olanlara daha kötü olurdu. Hepimiz de bazen bunu yapmaz mıydık?
Özlüyorum o masumiyeti, mutluluğu. Her şeyin parçalanmaya başladığı o ana dönüp, zamanı durdurmak istiyorum. Ta ki onu, tekrar yanımızda görünceye dek.
Loki'nin ölümünün üstünden 12 yıl geçmişti. 12 koca yıl.
Bizim gibi Asgardlılar için bu çok uzun bir süre sayılmazdı. Ama sevdiğiniz birini kaybettiğinizde zaman çok farklı akmaya başlardı. Onu kaybedeli koskoca 12 sene olmuştu. Herkes alışmıştı belki de. Herkes için zaman akmaya devam ediyordu da. İçlerinde sadece benim için zaman çoktan durmuştu. Belki de abim şuan yaşasaydı, onun 1512. Doğum gününü kutluyor olacaktık. Belki de şuan içeride anma töreni düzenlenmek yerine ona yeni bir doğum günü hediyesi hazırlıyor olurdum.
Belki de şuan burada onun yatağına uzanmak yerine onunla beraber kitap okuyor olurdum.
Elimde sımsıkı tuttuğum kolyeye baktım. Göz yaşlarım gözümden çoktan firar etmeye başlamıştı. Loki bu kolyeyi bana 8. yaş günümde hazırlamıştı. Bunu asla çıkarmayacağıma söz vermiştim.
Verirken şöyle demişti " Senin gibi cesur yürekli, bilgili prensesler hiçbir zaman korkmazlar. Ama olur da yalnız hissedersen bu kolyeye bak ve beni hatırla,hisset. Hiçbir zaman yalnız değilsin. Senin başına bela olmaya devam edeceğim kardeşim.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimle sol gözümden akan bir damla yaşı sildim. Bu sırada kolye elimden kayıp yatağın altına düştü. Kolyeyi almak için doğruldum, yataktan kalktım. Yerde yoktu, demek ki yatağın altına doğru düşmüştü deyip çarşafı kaldırdım. Kafamı eğdiğimde gördüğüm manzarayla donakaldım.
Bu Loki'ye hediye ettiğim hançer değil miydi?
Sorun tam olarak şuydu. Loki o kara deliğe düşmeden önce bu hançeri elinde görmüştüm ama şimdi nasıl burada olurdu ki...
Merhabalar, umarım bölümleri beğeniyorsunuzdur. Biraz yavaştan alıyormuşum gibi hissediyorum ama yazmaya başlayınca duramıyorum. Beğeniyorsanız, lütfen yorum yapın ve oy vermeyi unutmayın, değerli okuyucularım. İYİ HAFTA SONLARI DİLİYORUM.
