Kim Kibum, her gün yaptığı gibi köpeklerini yürüyüşe çıkarmak için üstünü giyiniyordu. Comme Des ve Garcon'u da hazırladıktan sonra yola koyuldular. İlk durakları olan kahve dükkanından Kibum kendine güne güzel başlamasını sağlayacak enfes bir kahve aldıktan sonra yürümeye devam ettiler ve evlerine çok da uzak olmayan, ama oturduğu sakin çevreye rağmen her gün oldukça kalabalık olan parka vardılar.
Köpeklerinin küçük tuvalet molalarıyla yürümeye devam ederlerken Kibum gördüğü rüyanın etkisindeydi hala. Uzun denilebilecek bir süredir rüyasında uzun boylu , koyu tenli ve hayli yakışıklı bir çocuğu, bu parkın farklı köşelerinde görüyordu. "Acaba daha önce gördüğüm biri olduğu için mi belirgin şekilde yüzünü görebiliyorum?" diye düşünürken kendine karşı çıktı.
"Hayır bu kadar yakışıklı birini görmüş olsam hatırlardım."
Gezintilerine devam ederken oyun alanının olduğu yere geldiler. Bu saatte aileler çocuklarını nasıl dışarıya çıkarıyorlar diye düşünürken güldü. Çünkü o da köpeklerine çocukları gibi bakıyordu ve o da onları bu saatte dışarıya çıkarmıştı.
Parktakilere göz gezdirirken tanıdık bir silüet gördü. Bir çocuğun peşinden koşuyordu, onu yakalayıp Kibum'un bulunduğu yere döndüğünde Kibum kahvesinin son yudumunu yutamadı. Bu o her gün rüyasında gördüğü çocuktu. Gözünü birkaç kez kapatıp açtı ve çocuğu takip etmeye başladı. Ama Comme Des ve Garcon'un görüp peşinden gitmeye çalıştığı köpek yüzünden dikkati dağıldı ve çocuğu ağaçlık yerin arasında kaybetti.
"Sanırım benzettim, böyle bir şey mümkün değil. Yoksa deliriyor muyum? "
Kendi kendine konuşarak toparlanmaya çalıştı ve eve dönüş yoluna koyuldular.
Kibum yatağına yattığında bu gece göreceği rüyayı merak ediyordu. Yine onu görecek miydi? Bugün gördüğü gerçek miydi? Düşüncelerinin içinden sıyrılmaya çalışırken uyuyakaldı.
Ertesi sabah yine köpeklerini gezdirmeye çıkarmıştı. Kendine ne kadar inkar etse de her yerde gözü onu bulmaya çalışıyordu. İşleri bitince oyalanmadan markete yöneldiler. Kibum kahvaltı için bir şeyler almayı planlıyordu. Ta ki gördüğü şey tüm planlarını unutturana kadar.
Yine görmüştü. Ve bu sefer gerçek olduğundan emindi.
Onu takip etmeye başladı. Her adımında kendine delirdiğini ve yaptığının sapıkça olduğunu söylese de devam etti. Yolun çok tanıdık olduğunu düşünüyordu ki kendi oturduğu sokağa gelmişti. Çocuk onun birkaç bina ilerisindeki eve girince kendine gelebilmişti ancak.
"Sapık gibi onu takip ettim. Ne planlıyordum merhaba ben seni takip ettim çünkü her gün seni rüyalarımda görüyorum mu?"
//key 一 one of those nights//
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ethereal ● minkey
FanfictionKibum her gece rüyasında gördüğü kişiyi bilinçaltının ürettiği kusursuz bir karakter sanarken bir gün onunla karşılaşır ve gerçek olup olmadığını anlamaya çalışır. minkey #1 17.11.19 minkey #1 20.12.19