Abused. | Safyah

|4| Muffin

Verschillende mensen staren me vreemd aan.

Waarom weet ik niet.

Ik wandel langs de plaatselijke bakker en loop naar binnen.

De bel rinkelt als ik de deur open duw.

De dame achter de etalage kijkt op, glimlacht naar me en vraagt vriendelijk wat ik moet hebben.

'Een chocolade muffin alsjeblieft.' zeg ik.

Ze knikt en stopt er een in een zakje.

Ik neem mijn portomonnee erbij en pak wat muntjes die ik vervolgens aan haar overhandig.

Ze telt ze en kijkt me dan aan.

'Je mist nog 50 cent.' fluistert ze in mijn oor, waar ik echt dankbaar om ben.

Ik kleur langzaam rood en kijk in alle hoeken en gaten van mijn portomonnee.

Geen rooie cent te vinden.

'Laat dan maar zitten.' zeg ik zacht.

Ik stop mijn portomonnee terug in mijn tas en glimlach nog even gemaakt naar haar.

Ik draai me om maar word tegengehouden door een zware mannelijke stem.

'Alstublieft, ik betaal wel voor haar.'

Abrupt stop ik met mijn handeling en draai me om.

Ik kom oog in oog te staan met een griekse god.

Oh my Lord.

Zijn donkerbruine ogen hebben een gevaarlijke twinkeling.

Hij heeft volle roze lippen waar een licht snorretje boven groeit.

Zijn zwarte krullen zijn mooi opgeschoren.

En zijn onwijs brede schouders die perfect passen in het op maat gemaakte pak die hij draagt.

Verward kijk ik hem daarbij aan.

'Dat is niet nodig.' komt er onverstaanbaar uit.

Snel haal ik me weg uit deze ongemakkelijke situatie en been mezelf een weg naar buiten.

Met forse stappen loop ik weg van het bakkerijtje, in de hoop dat hij me niet achtervolgt.

'Wacht!' hoor ik iemand achter me hijgen.

Ik draai me om en kijk de god neutraal aan.

'Scheelt er wat?' vraag ik zogenaamt onwetend.

Hij trekt zijn perfecte wenkbrauw op en reikt me de muffin aan.

Ik schud mijn hoofd vastberaden.

Ik ga echt niks aannemen.

En anders zou dat echt ongemakkelijk zijn.

'Neem het nou gewoon. Ik heb het voor jou gekocht dus ga je het ook aannemen.' zegt hij ook vastberaden van zijn uitspraak.

Ik kijk naar de tippen van mijn schoenen en haal het haar uit mijn gezicht.

'En je gaat het nu voor mijn neus opeten.' gaat hij verder.

Ik kijk hem plotseling aan.

Een frons ontstaat tussen mijn wenkbrauwen.

'Waarom zou ik dat doen?' vraag ik ietwat bot.

Mijn gezicht verandert.

'Ik bedoel, dat is heel aardig van je maa-' ik stop halverwege mijn zin als ik hem al de hele tijd zie staren.

Hij kijkt betrapt weg en krabt in zijn nek.

'Neem het nou gewoon aan.' zucht hij en propt het in mijn handen.

Nog voor ik kan protesteren verdwijnt hij.

Verdwaast staar ik voor me uit.

Dat ging...snel.

Damn.

Ik loop helemaal in de war terug naar huis.

Ik open de voordeur en word meteen hartelijk verwelkomt door de muur.

Mijn hoofd word met een klap tegen de muur geduwt.

'Waar was je al die tijd, perra?!' sist mijn vader met een dubbele tong.

Hij is dronken, alweer.

'Ik ging langs de bakkerij om iets voor je te halen.' Ik lieg voor de helft.

Hij trekt spottend zijn wenkbrauw op.

'Geef hier!' beveelt hij en steekt zijn hand uit.

Zijn grote hand bevind zich nog steeds in mijn haar.

Ik kerm zachtjes van de pijn en overhandig hem mijn muffin.

'We hebben straks bezoek. Op. Ruimen.' zegt hij en zwaait me richting de woonkamer.

Een zucht verlaat perongeluk mijn mond.

Snel houd ik mijn hand voor mijn mond.

Ik kijk achter me en zie dat mijn vader gelukkig al naar boven is vertrokken.

Een gevoel van opluchting gaat door me heen.

Ik moet echt beter oppassen.

Ik begin met het opruimen van de zakjes wiet en alcoholflessen.

Dan boen ik de vloer en stofzuig het tapijt.

Vervolgens stof ik af en ga met een vochtig doekje over de kastjes.

Mijn hand glijd langs een foto.

Een gezinsfoto uit 2003.

Ik was 8.

Mijn haar was vastgebonden in twee lange staartjes en ik had een fleurig zomerjurkje aan.

Ik miste mijn twee voortanden.

Mijn ouders staan naast me en glimlachen vol geluk naar de camera.

Ik heb een roze hartjes ballon vast en naast me staat iemand wazig.

Alleen de helft van de persoon kan ik zien en zelfs dat deel was vaag.

Ik besluit me er niks van aan te trekken en ga door met schoonmaken.

Deel 4xx