Abused. | Safyah

|5| Cherine en Imad

Gepraat van mensen hoor ik vanuit mijn kamer.

We hebben nieuwe buren gekregen en jammer genoeg mag ik er niet bij zijn.

Lilian is verhuist nadat mijn vader weer uit de bak mocht.

Ze wilde niets meer met ons te maken hebben, wat ik natuurlijk volledig begrijp.

Elke keer als er bezoek is, word ik naar mijn kamer gegooid en opgesloten.

Ik hoop dat ze snel weg zijn.

Dan kan ik weg uit dit kot.

Ik zucht nog eens diep en trek aan de kraag van mijn colltrui.

Ik ben eigenlijk al te laat voor mijn werk, dus het heeft geen zin om na 2 uur te komen opdagen.

Ik kleed me uit en pak wat schone kleding in de plaats.

Ik wapper eens met mijn hand voor mijn hoofd.

Waarom is het ineens zo warm hier?

Ik negeer de warmte en kleed me rustig aan.

Ik ga op mijn bed liggen en staar naar het plafond.

Soms, heel soms vraag ik me af of ik niet een foutje was.

Hoorde ik hier niet thuis, dat ik zo werd toegetakeld?

Maar waarom heb ik dan mijn vader's haar en ogen?

Hoe kan zo'n monster met mijn nobele moeder getrouwd zijn?

Was hij anders?

Ik kan me nog goed herinneren dat mijn vader nooit een band heeft proberen scheppen.

Ik was meer moeder's kindje.

Jezus, het is warm.

Puffend probeer ik de badkamerdeur open te doen, zonder succes.

What the actually fuck?

Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd.

Stressend probeer ik de ramen open te doen, wat niet lukt.

Ik vervloek het dubbelglazige raam tot in zijn diepste wortels en prevel een paar schietgebedjes.

Ik ga met een hand door mijn haar.

Langzaam aan voelt mijn kamer aan als een sauna.

Ademen word lastiger en gefrustreert ruk ik nog eens flink aan de deur.

Geen millimeter bewogen.

'HELP!" schreeuw ik.

'HELP!' Ik voel mijn longen branden.

Ze schuren van de hitte.

Mijn ademhaling word onregelmatiger.

Ik begin te bonken op de deur, in de hoop dat de buren er nog zijn en dat ze me komen redden.

De verwarming gaat steeds hoger.

Verward kijk ik naar de getallen die steeds hoger springen.

27°C

28°C

Ik begin te hyperventileren en bonk nog eens hard op de deur.

Ik trap, duw, schop.

Niets lijkt ook maar eenbeetje te helpen.

'HELP!' krijs ik de longen uit mijn lijf.

Ik hoor vaag gepraat en gestommel op de trap.

Oh God.

Ik ga dood.

34°C

35°C