Yaklaşık 1 saattir Jack ve Lucas ile konuştuktan sonra onlara ilk başta gerçekten de haksızlık ettiğimi düşündüm.
Lucas : Kızlar sizinle çok iyi anlaştık. İsterseniz numaranızı verin ve grup açalım. Canımız sıkıldığı zaman gezmeye gideriz.
"Bence de iyi anlaştık. İlk başta size haksızlık ettiğim için kusura bakmayın."
Jack : Ah önemli değil. Uzun zamandır kız kankalarım olmamıştı.
Rain ile beraber gülümsedikten ve numaralarımızı verdikten sonra eve doğru yola çıktık.
{ 5 gün sonra }
Sabah iki gün önce tuttuğumuz evde uyandık. Bugün seçmeler vardı. Ben her ne kadar kazanamayacağımızı düşünsemde Rain sürekli umudumuzu kaybetmemeliyiz adlı özlü sözünü söylüyordu. Seçmelere bizi Jack ve Lucas bırakacaktı. Bu beş gün içerisinde her gün dans pratiklerine gittik ve çocuklarla hem yeni açtığımız gruptan hemde arada buluştuğumuzdan dolayı daha da yakın olduk.
"Ess hadi kalk. Seçmeleri kaçımayalım."
"Rain seçmeler 3 saat sonra!"
"Olsun kalk hazırlanalım."
"Tamam tamam."
Banyoya girip duş aldıktan sonra kendime ve banyoya giren Rain'e birer elbise seçtim. Elbiseyi giydikten sonra Rain duştan çıktı.
"Elbisen yatağın üstünde Rain'im."
"Ah sağol Ess. Of çok heyecanlıyım. Tanrım! Kazanırsak Üniversite'yi ne yapacağız ?!"
"Kazanacağımızı düşünmüyorum ama kazanırsakta üniversiteyi dondururuz. Böylelikle canımız istediği zaman geri dönebiliriz."
"Tamamdır."
Ben saçlarımı yaparken Rain de elbisesini giyiyordu. Uzun uğraşlar sonucu hazır olduğumuzda seçmelere 40 dakikanın kaldığını farkettik. Hızlıca evden çıkarken Lucas ve Jack'in geldiklerini farkettik ve JYP şirketine doğru yol aldık.
"Ess nasıl hissediyorsun ?"
"Normal. Neden sordun ki ?"
"Tanrı aşkına çok heyecansızsın! Seçmelere gidiyoruz ve normal olduğunu söylüyorsun."
"Rain sakin olur musun ? Bak ben sana değer veriyorum ve eğer kazanamazsak -ki kazanma şansımız çok düşük- üzülmeni istemiyorum. Şimdi derin bir nefes al ve bugünün diğer günlerden bir farkının olmadığını düşün."
"Ah tamam. Beni düşündüğün için teşekkür ederim."
"Sen benim kardeşimsin. Nasıl düşünmeyeceğim ?"
Rain bana sıcak bir gülümseme sunduktan sonra Lucas geldiğimizi söyleyen sesiyle bizi uyardı. Bizi bıraktıkları için teşekkür ettikten sonra arabadan inip şirkete doğru yol aldık. İçerisi çok kalabalıktı. Bu da doğal olarak kazanma şansımızı azaltıyordu. Bizimle birlikte sadece iki kız yabancıydı. Fakat Rain'in gözleri çekik gibi olduğu için herkes onu da Koreli sanıyordu. Geçen zamanla birlikte gelen kızların hepsi teker teker bir odaya -sanırım jürilerin olduğu odaya- isimlerinin anonsuyla girip çıkıyorlardı. Anonsta Rain'in ismini duyduğumda Rain'in yanağından öpüp başarılar diledim. Yaklaşık 10 dakika sonra Rain çıkmıştı. Yüzünde dansını ve şarkısını güzel yaptığını fakat henüz kimin seçildiğini bilmeyen bir ifade vardı. Rain'den hemen sonra kendi ismimi duymamla ayağa kalktım. Rain de beni aynı şekilde uğurlarken istemeden de olsa heyecanla jürilerin olduğu odaya giriş yaptım. Jüriler beni gördüklerine şaşırmış gibiydiler.
Bayan Jüri : Anladığımız kadarıyla yabancısınız.
"Evet. Türkiye de doğdum fakat 12 yıldır Almanya da yaşıyorum. Psikoloji bölümü öğrencisiyim."
Jürilerin önünde ismini yazdığını yeni farketmiştim.
Jesi : Senden bir önceki giren kişi de seninle aynı durumdaydı fakat gözleri çekik olduğu için Koreli sanmıştık.
"Ah evet kendisi benim arkadaşım."
John : Evet daha fazla vakit kaybetmeden dansına ve farkettiğim kadarıyla kendi yazdığın rap'e başlayabilirsin.
Rap'ini kendisi yazıp söyleyen tek kişi ben miydim diye merak ederken dansa başladım. Dansımı ve rap'i aynı anda yaparken heyecanımın bir kuş misali uçup beni hafiflettiğini hissettim. Dansım ve rap'im bittiğinde jürilerin ne düşündüğünü merak edip surat ifadelerine baktım. Toplam üç jüri vardı ve üçününde yüzünde anlam veremediğim bir ifade vardı. Sanırım ne düşündüklerini belli etmeyen insanları jüri olarak seçmişlerdi. Rain'i bir kere daha anladım çünkü o da çıktığında yüzünde anlamadığını belirten bir ifade vardı. Daha önce hiç konuşmayan jüri konuşmaya başladı.
Katty : Emekleriniz için teşekkürler, sonuçlar yarın mesaj yoluyla size bildirilecek.
"Tamam. Teşekkürler."
Odadan çıktıktan sonra beni meraklı gözlerle bekleyen Rain'i farkettim.
"Ess ne söylediler ? Nasıl geçti ?"
"Güzel geçti Rain fakat sonuçlar yarın açıklanacakmış."
"Evet bana da aynı şeyi söylediler. İşimiz bittiğine göre bir yerlere gidelim mi ?"
"Olur."
O sırada ikimizinde telefonu çaldı. Beni arayan Jack, Rain'i arayan Lucas'tı.
"Alo Ess. Çıktınız mı seçmelerden ?"
"Evet şimdi çıktık."
"E kazandınız mı ?"
"Sonuçlar yarın mesaj atılacakmış."
"Ah tamam. İşiniz yoksa Sen, ben, Rain ve Lucas bir yerlere gidelim mi ?"
"Olabilir aslında ama önce Rain'e sormalıyım."
"Sormana hiç gerek yok çünkü o Lucas ile konuşuyor ve sanırım kabul etmiş."
"Ah tamam o zaman nerde buluşalım ?"
"Han nehrinin orda ki Han Cafeye gelebilir misiniz ?"
"Tabi kii. O zaman orada görüşürüz."
"Görüşürüz."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dark Since / Jeon Jungkook
FanfictionSenden uzaklaşmak isterken, Kendimi bir kere daha sende buldum ben. Almanya da Üniversite okuyan iki genç kızın hayallerinin bir gün gerçek olacağını kim bilebilirdi ki? Ve en önemlisi onların hayali neydi? Başlangıç ~ 4 Eylül 2019~