အာဏာ႐ွင္ရဲ႕ မီး
💓💓💓💓💓💓
အခန္း ၈မနက္ခင္ေလးရဲ႕ ေနေရာင္ျခည္သည္ ျပတင္းေပါက္ကတဆင့္ ေမြယာေပၚမွာေခြေခြေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မီးမီးရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာျဖားက်ေနသည္။
လွပေသာ မ်က္ဝန္းေလးတစ္စုံလႈပ္လာကာပြင္လာသည္နဲ႔ မီးမီးတစ္ေယာက္ လန္သြားရသည္။
ကုတင္ေဘးက ထိုင္ခုံေလးေပၚမွာေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာ သူမကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာအာဏာ.....
ဟင့္....ဦး ...
မီးေလး ႏိုးလာၿပီလား....၊
ဘာလိုမီးမီး အခန္းထဲကိုေရာက္ေရာက္ေနတာလဲ....
ဘာလဲ ကိုယ္ကမလာရဘူးလာေျပာ....
ဟုတ္တယ္ မီးအခန္းထဲကို ဝင္ခ်င္တိုင္ဝင္ထြက္ခ်င္တိုင္ထြက္နဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔.. မီးမီး ေယာက်ာ္း သိရင္မေကာင္းဘူး..အထင္အျမင္လြဲႏိုင္တယ္ဆိုတာ ...ဦးသိရဲ႕လား....
မီးမီးတစ္ေယာက္ ေျပာလဲေျပာ ကုတင္ေပၚမွာဆင္းကာ ေရးခ်ိဳခန္းဘက္သို႔ ဦးတည္လိုက္ၿပီ။
ဦး မီးမီး ကိုယ္လက္သန္စင္ၿပီေရးခ်ိဳးေတာ့မယ္ ဦး အျပင္ထြက္ေပးပါ။
အာဏာတစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေကြသြားရကာ၊ ထိုင္ေနရာမွထ၍ မီးမီးအနားသို႔ေလ်ွာက္လာသည္။
မီးေလး ကိုယ္ကိုဘယ္လိုျမင္လဲ....
အမ္... အာဏာရဲ႕ အဆုံးအစမ႐ွိေသာစကားေၾကာင့္..ဘယ္လိုျမင္ရမွာလဲ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္လိုျမင္တယ္ေလး....
က်စ္...မီးေလးကလဲကြာ...ကိုယ္ေျပာတာအဲသေဘာမဟုတ္ဘူး....အာဏာ႐ွင္ မီးမီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုလက္ျဖင့္ဆုတ္ကိုင္ကာ.... မီးေလး ကိုယ္မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကည့္....
မီးမီးတစ္ေယာက္ အာဏာ မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည္ကာ...ဦး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဒီေန႔မနက္ ဦးပုံစံက ၾကည့္ရတာတစ္မ်ိဳးပဲ......မ်က္လုံးေလးေပကလပ္ေပကလပ္လုပ္ကာအူးေၾကာင္ေၾကာင့္ပုံစံေလးျဖင့္ ေမးလိုက္ေတာ့ ။
မီးေလး ကိုယ္ကို ခ်စ္လား....႐ွင္