⚫1. Bölüm⚫

1.4K 64 41
                                    


Hepinize merhabalar. Bu benim yazdığım ilk kitap ve gerçekten çok hevesliyim. O yüzden beni burada yanlız bırakmassanız çok sevinirim 🐣🐣

Bi Başlama tarihi atalım buraya:

İyi okumalar!

"Anneanne yeter artık. Valla şurama kadar geldi!" Deyip işaret parmağımı boğazıma götürdüm. Yine bir sultan klasiği ve yine bir evlilik konusu!
"Kızım fenamı işte yaşın geçmeden ben ölmeden ne güzel evlenirsi..."
"Anneanne ne diyorsun ya Allah esirgesin." Elimi önce kulağıma sonra yemek masasına vurdum. "Hem benim yaşım daha on sekiz, on sekiz!" Anneannem tam ağzını açmış konuşacakken evin kapısı anahtarla açıldı.

"Kııız! daha kalkmadınmı s-"

Gelen benim biricik merdaneli annemdi. Cumartesi pazarına gitmişti yine ellerindeki poşetlere bakacak olursak. her cumartesi olduğu gibi bu cumarteside gitmişti. Aman hiç kaçırmasın hiç! "Hah sonunda kalkabilmişsin yataktan." Dedi elindeki poşetlerle bana yaklaşırken.
Tabi ben ne yaptım gözlerimi devirdim. Ama bunu çok hızlı bir şekilde yaptım anam görmesin diye yoksa ben merdaneyle biraz haşir neşir olacaktım. Neden geldiğini bildiğim halde her hafta sorduğum soruyu sordum.

"nerden geliyorsun anne?" Annem sağ ve sol elindeki poşetleri havaya kaldırdı. "Her hafta aynı soruyu sormaktan bıkmadınmı yavrum ha?
Sence nerden geliyorum?" Gözlerimi tavana dikip düşünüyormuş gibi yaptım. "Hmm... Pazar?" Dedim sorarcasına. "Dalga Kızdırma da beni al şu elimdekileri. Senin bir yerlerinde pireler uçuşurken ben pazarda alışveriş yapıyordum."

Anneannem söze atladı "aman, aman Muabbetinize de doyum olmuyor. Ben namazımı kılmaya gidiyorum." Deyip odasına doğru ilerledi.

Poşetleri tezgaha koyarken gözlerimi devirdim. Yine! Ama bunu tabikiside annem görmeden yaptım. Yoksa ben merdane ile haşir neşir olabilirdim. Söylemişmiydim?
"Sen şunları yerli yerine koy. Bende biraz içeride dinleneyim."

"What!? Benmi?" Dedim işaret parmağımla kendimi gösterirken. Annem ellerini beline koydu. "No ben. Salak salak konuşmada kalk şunları yerlerine koy." Diyerek oturma odasına doğru ilerledi. Of ya yine bana kaldı işler. Şaşırdıkmı? Annemin dediği gibi 'no!'

Şu limonlarıda yerine koydukmu bitti. Oh be kurtuldum. Şimdi gidip biraz dinleney- derken benim sevgili kuzenimin çığlıkları binayı sardı. yok ya bana dinlenmek haram ya ben kimimki yani. Yine noluyor ya!

"Açelya diyorum! O eteği hemen çıkartıyorsun yoksa ben çıkarmasını bilirim!"

"Ya emre gelmesene peşimden! Teyzee!" Kapımızın zili çalınmıyor resmen tecavüz ediliyordu. Geldik ya geldik.

"Teyzee! Dalga! Açın kapı... Aah!! Emre bırak saçımı!"

Annemle aynı anda kapının önüne geldik. Artık bu bizim için rutin birşey olmuştu. Benim güzeller güzeli sevimlilik abidesi kuzenim açelya açık giyinir veya emrenin t-shirt'lerini çalar ondan sonrada binayı ayağa kaldırırlardı. Anneme döndüm ve annemin can güvenliği için uyardım.
"Anne 3 dediğimde kapıyı aç ama hemen geriye çekilki açelya bi taraflarını üzerine salmasın. Okey mi mother."

"Of dalga saçmalama kızım ya." Diyerek sağ koluyla beni hafifce sağa ittirdi. Ve sonrası tam bir 'ben demiştim' faslı. "Selam!" Dedi açelya sanki annemin üsütüne hiç düşmemiş gibi rahat davranarak. Ama açelya biraz daha annemin üstünde kalırsa annem hakkın rahmetine kavuşacak.
"Selam açelyacığım, selam da annemin üstünden kalksanmı artık diyorum? Ne de olsa teyzeciğini öldürmek istemessin herhalde?"

Açelya bi anneme baktı birde bana baktı. daha sonra jeton düşünce popişini annemin üzerinden yavaşca çekti. "Ha pardon teyze ya kusura bakma." Dedi açelya. Annemde açelyaya döndü "güzel yiğenim bir söz vardır bilirmisin?" Açelya meraklı gözlerle anneme baktı. "Derlerki; pardon çıkalı eşekler çoğaldı!" Açelya sanki küçük bir çocuğun elinden şekerini almışlar gibi somurttu. Emre annemin sözünü duyunca dudaklarını birbirine bastırdı ama pek işe yaramadı açıkcası kahkahalara boğuldu "veee! Teyzem vurdu gol oldu!" Diyerek tekrar güldü.

ANLAŞMALI EVLİLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin