14. BÖLÜM: ÖZÜR DİLERİM

295 20 6
                                    

Ne düşünmüştün ki Beyza?  Sonuçta izinsiz birinin odasına girmeye çalıştın.  Tabi o odanın onun olup olmadığından bile şüpheliyim. Bana Defol demişti.  Ona ne kadar kızsam da haklıydı. 

Evden kendimi dışarı attığımdan beri yürüyüyorum. Han Nehri'nin olduğu yere geldiğimde banklardan birine oturup etrafa baktım  Gözlerimi kapattım ve düşünmeye başladım.  Defol! Belki bu kelimeyi başkasından duymuş olsaydım ona haddini bildirirdim ama Min Ho'ya hiç bir şey diyememiştim.  Hatta gözlerim dolmuştu.

İlk defa bir erkeğin sözü gözlerimin dolmasına neden olmuştu. Peki neden?  Ona karşı bir şey hissetmiyordum.  Yani henüz...

Yanaklarımdan yaşlar döküldüğünü hissetmeye başlamıştım. Ahh!!  Bu da ne şimdi?  Ağlamak..

Kendini kandırma Beyza. İkimizde biliyoruz ki Min Ho'dan hoşlanıyorsun.

İç sesim bu sefer haklıydı. Ben fark etmeden Min Ho'dan hoşlanmaya başlamıştım.  Onun bana karşı olan ilgisi beni etkilemişti.  Bir insan farkında olmadan nasıl aşık olur ki? 

Gözlerimi açtım ve gökyüzüne baktım. İçimden dua etmeye başladım. ALLAHIM BENİ SAKIN ONA BAĞLAMA. BU KÜÇÜK BİR HOŞLANTI OLSUN SADECE. 

Beni ona bağlama. Eski yaşadığım üzüntüleri yaşamak istemiyorum.

Bir anda yüzümde bir el hissetmiştim. Gözyaşlarımı siliyordu. Aniden gözlerimi açıp ellerin sahibine baktım.

-ÖZÜR DİLERİM.

***

--Min Ho'nun ağzından--

Çok uzaklaşmış olamaz. Beyza'yı bulup ondan özür dilemeliyim. Arabayla gidebileceği her yere baktım ama sanki yer yarıldı yerin içine girdi. Nerde bu kız?

En son olarak aklıma Han Nehri'ne bakmak geldi. Orda olabilir mi?  Umarım ordadır. Yoksa polise haber vermek zorunda kalıcam.

Evet.! Tam tahmin ettiğim gibi.  Sıkılınca aklıma ilk  Han Nehri gelir. Ben de gelip buraya otururum.  Beyza'da buraya gelmiş.  Arabadan indim ve yürümeye başladım.

Altı üstü bir özür dileyeceğim ama o kadar zor ki.  Sinirime hakim olamadığım zamanlarda kendimden nefret ediyorum.  İstemeden sevdiğim insanın kalbini kırmıştım.

Beyza'nın oturduğu banka yaklaştığımda gözlerinin kapalı gördüm. Biraz daha yaklaştığımda ağladığını gördüm.  Benim yüzümden ağlıyordu. Benim yüzümden...

Yavaşça yanına oturdum. Onu yakından incelemeye başladım. Kendi kendine bir şeyler mırıldanıyordu ama anlamıyordum. Daha fazla ağlamasını istemiyordum. İstemsizce de olsa ellerim yanaklarına gitmişti.  Gözyaşlarını görmek istemiyordum. Sevdiğim insan gülmeli. Ağlamamalı...

Bir anda irkilip bana baktı.  Hiçbir şey söylemesine izin vermeden ÖZÜR DİLERİM demiştim. SENİ KIRDIĞIM İÇİN ÖZÜR DİLERİM.

Onu kendime çekip sımsıkı sarıldım. Beni ona bağlayan ne bilmiyorum ama bu oyun böyle  yürümemeliydi. Ona aşık olmayacağıma söz vermiştim.

****

EVET CANLAR!  UZUUUUUN ZAMANDIR YB YAZMIYORUM. YAZAMIYORUM. YGS DENİLEN İLLET BENİ BIRAKMIYOR. YAPIŞTI YAKAMA :-D UMARIM BU BÖLÜMÜ BEĞENMİSSİNİZDİR. MİN HO'NUN YAPTIKLARINA BAKILIRSA BU BİR AŞK-I İLANDI. AMAAAAA MİN HO NE OYUNUNDAN BAHSEDİYOR OLABİLİR?  TAKİPTE KALIN!

HAYALLERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin