The Antagonist. (NashLene & JaiLene)

The Antagonist 3: City's Secret.

****

Jairus' P.O.V

"Bakit?" Nabasag ang katahimikan namin ni Nash nang magsalita si Sharlene.

"A-ano. Si-siya!" Sabay naming sabi ni Nash at itinuro ang isa't-isa. One thing is for sure, nakakatakot si Sharlene at hindi namin alam ang gagawin.

"Anong ako? Ikaw yun eh!" Turo ko kay Nash.

"Tsk. Ikaw itong humanap kung saan nanggagaling yung violin sound eh. Sinundan lang kita. Ituturo mo pa ako dyan."

"Woah! Did you actually followed my footsteps? You really adore me that much ah. Thanks! But you're lying. Psh."

"Im not a liar dude. Ikaw itong naunang bumaba ng puno eh. You're flipping the situation! Siya talaga yon Sharlene."

"Did she just disappeared?" Nagulat kami dahil paglingon namin, wala na si Sharlene.

"Oo nga noh. May sa lahi kayang multo yung babaeng yon? Layasan daw ba tayo!"

Did she really have superpowers?!

****

"Oh Manong, bakit hindi sa bahay ang daan natin?"

"Ay Sir Jairus, hindi ho ba nabanggit ni Maam na may dinner kayong aattendan at kakainan syempre?"

"Hah? Dinner tapos uniform ang suot ko?" Nababaliw na ba si Mommy or what?

"Don't worry Sir! Dadaan muna tayo sa company para makapagpalit ka. Sabay sabay yata kayong pupunta sa restaurant."

Pagkababa ko ng kotse, may pamilyar na kotse ring pumarada sa parking lot. Bumaba si Nash at sabay na kaming naglakad papasok sa loob.

"Hindi ka ba nasasakal? 3 buwan na tayong may driver ah." sabi ko sa kanya.

"Sakal na sakal na kamo. Kasalanan mo naman yan eh, kundi ka nakipagkarera sa akin edi sana hindi tayo nahuli na overspeeding. "

"Ako pa talaga sinisi mo noh. Dapat kasi hindi na nagsumbong yang maid niyo sa parents natin. Ayan tuloy! Parehas pa tayong tinanggalan ng kotse."

"Sus! Sa wari'y kasalanan ko na naman? Aquino ah. Can't you understand the situation?"

Masanay na kayo sa routine ng buhay namin ni Nash. Walang araw na hindi kami nagbangayan nyan. Natural na sa aming dalawa ito.

"Pasensya na ah. Kahit na kayo ang future heirs kumpanyang ito, ang daanang ito ay para sa lahat ng tao. Huwag naman kayong humarang."

Napaatras kami ng makita namin ang babaeng nagsalita at nasa harapan namin. Si Sharlene.

"Nandito ka pala." Cool na sabi ni Nash. Sus! Takot na takot ka nga at biglang lumabas sa harapan natin eh.

"Napakaingay..."

May sinabi siya bago lumabas ng pinto ng kumpanya kaso mahina ito kaya hindi na namin narinig.

Kahit siguro si Sherlock Holmes hindi mafi-figure out ang babaeng ito!

****

Nag-dinner na nga ang pamilya ko at pamilya nila Nash at yung iba pang CEOs ng hindi ko alam na kung anong company.

Pinauna na kami ng mga magulang namin kasi may meeting pa pala silang gagawin.

"Uuwi ka na ba?" tanong ko kay Nash noong nasa labas na kami ng restaurant.

"Hindi pa. I'll just explore this city. Marami ng bagong establishments. Magpapahangin-hangin lang. Ikaw ba?"

"Nope. Just going to relax. Iinom lang siguro ako ng kape." You find me boring? Hindi. Sadyang trip ko lang mag-relax ngayong araw.