ကြိုးမဲ့ချည်တိုင်(Completed)

အပိုင်း။၁၇။

*Wang YiBo!!!
အခုရပ်ပေး!!!
...
...
ငါပြောနေတယ်
ကားရပ်လို့..!!!
...
...
...
မင်းနောက်ငါမလိုက်နိုင်ဘူးနော်
ငါမလိုက်ဘူး။
ပေါက်ကရလုပ်နေတာတွေ
ခုလောက်ဆို
တော်လောက်ပြီ။
..
..YiBo!!!

ငါတောင်းပန်ပါတယ် ။
..
..
..
မဖြစ်သင့်တာတွေကို
ထပ်အရူးမထပါနဲ့တော့
..
..
ငါမင်း ကိုမချစ်ဘူး!!
ငါတကယ်ပြောနေတာပါ
ငါမင်းကို မချစ်ဘူး!!!!။..
မင်းရူးမနေနဲ့တော့
..
ကားကိုရပ်ပေးပါ...

ငါတောင်းဆိုတာပါ
YIBO!!!။
...
..
..
..
..
မင်းမယုတ်မာနဲ့
....YiBo
ငါပြောနေတယ်လေ!!!!

WangYiBo!!!!*

##ဘေးကကောင်လေးတော့
အသံပြာမတတ်အော်ပြော၊
ရိုက်ထုနေသော်လည်း
..
သူကတော့
ပန်းနဲ့ပေါက်ခံရသလို..
ကားမောင်းမပျက်ခဲ့။
...
...

အံကိုတင်းနေအောင်
ကြိတ်ကာ ဘေးကိုတောင်
ငဲ့မကြည့်ခဲ့သူ။
သိူ့ပေမယ့်
သူဘာမှမခံစားနေရဘူးလို့
မထင်ပါနှင့်
မချစ်ဘူး
ဆိုသော စကားကသူ့ရင်ကို
အစိမ်းလတ်လတ်ခွဲလို့နေခဲ့သည်၊၊
..
..
..

ကားရပ်သွားအောင်
စကားလုံးများစွာ
ချော့ပြောလိုက်ခြောက်ပြောလိုက်နဲ့
ငိုနေခဲ့သူကို
အရေးမလုပ်ကာ
..
ဘာမှမဖြစ်သလို
ဦးဆောင်ကားမောင်းလာသူ
သည်လည်းရင်ထဲ
ကြိတ်၍မျက်ရည်များ
ကြလာရသည်။##

##မနာရိုးလား..
..
ကိုယ့်ဘေးမှာ
မျက်ရည်တွေနဲ့
သူ့ကမ္ဘာကြီးပြိုသွားသလို
ငိုနေသူအား
ကြည့်ပြီးရင်ထဲမှာ
နာတတ်လာခဲ့ပေမယ့်၊
..
ခုတစ်ခေါက်တော့
လက်မလျော့နိုင်၊
ဒီတခါသာလက်လျော့လိုက်ရင်
သေချာပေါက်ဝေးသွားရမည်ပင်။
ငါမင်းကိုမပေးလိုက်နိုင်ဘူး
Zhan##

ကားလေးက
မြို့ပြင်ကိုတဖြည်းဖြည်း
ကျော်ဖြတ်လာကာ..
မြို့ငယ်လေး
တမြို့ပြီးတမြို့
ဖြတ်သန်းသွားနေခဲ့သည်။

========================
========================

ကားထဲ
တိတ်ဆိတ်လို့နေခဲ့သည်။

အခုဏက
အော်ဟစ်ငိုယိုနေသော
သူသည်..

အခုတော့
မျက်နာသေတစ်ခုဖြင့်
ငြိမ်နေခဲ့သည်။