Sorry kung ngayon ko lang ito na-update.... sobrang busy po kasi... ito na po yung Chapter 15... bilang Ganti ko tatlong chapter ko iuupdate agad thanks again...
============================================================
(continuing of scene in chapter 7)
Naglalakad na kami pauwi sa bahay ko.
Hindi ko napansin na nauuna pala ako maglakad kay keichi.
Ran: (tahimik)
Keichi: (nagsasalita)
Ran: (parang wala naririnig, patuloy pa rin sa paglalakad)
Keichi: Ran!
Ran: (tuloy pa rin sa paglalakad)
Keichi: (tumakbo papunta sa akin)
Keichi: (sabay hawak sa kamay ko)
Ran: (nagulat) (0.0) bakit mo ko hinawakan?! May problema ba?!
Keichi: (inhale, exhale) may kasama ka ba?!
Ran: huh?!
Keichi: kanina pa ako dito nagsasalita, tapos wala pala ako kausap.
Ran: ay sorry, hindi ko narinig.
Malapit na kami sa bahay..
Keichi: kanina ka pa tahimik Ran?! May problema ka ba?!.
Ran: huh?! Wala naman. Don't worry am ok.
Keichi: are you sure?!.
Ran: hai! (yes)
Keichi: but i don't think so if you... (interrupt)
Nandito na kami sa labas ng bahay.
Ran: thanks sa paghatid sa akin. Gabi na oh! Umuwi ka na.
Keichi: No problem basta ikaw! Tawagan mo lang ako kapag may problema ka.
Ran: Sige! Gabi na, kaya umuwi ka na. (i smiled at him and waved)
Keichi: Pumasok ka muna bago ako aalis.
Pumasok na ako sa bahay, at umalis na rin si keichi.
Inalis ko yung sapatos, at nilagay ko sa cabinet.
Ran: (matamlay) tadaima okasan !! (ma, nandito na ako)
Mom: bakit ka matamlay? May sakit ka ba?! (hinawakan nya ang noo ko)
Ran: Mom... Wala ako sakit! Pagod lang ako. (inalis yung kamay)
Mom: (concern) kumain ka muna! Then pahinga ka na.
Ran: busog pa po Ma, pasok na ako sa kuwarto ko.
Mom: Chotto Matte! Saan pala si Elena?! Hindi kayo sabay umuwi?!.
Ran: (papasok na sana sa kwarto) nauna ako kay elensz umuwi. Uuwi din po sya, may binili lang sila sa labas kasama yung mga friends namin.
Mom: ah! Text mo sya na bumili ng gamot para gumaling ka na.
Ran: Hai Okasan.
Elensz: No need! Nandito na ako auntie. (kiss sa cheeks) bumili na rin po ako ng gamot para kay Ran.
Mom: oh! Nakauwi ka na, buti naman at bumili ka agad ng gamot.
Ran: (sumingit sa usapan) Ma, elensz pasok na ako.
Mom: Sige.
Pumasok na ako sa loob....
Elensz: Auntie, alam ko po na masama ang pakiramdam nya kaya bumili na po ako ng gamot.
