Mga ala-alang nakalimutan..
Ashley's POV
I just received a text from my Oppa.
Fr: Oppa Kris ♡
Sofia, can you come here at the playground? Isama mo na si Matt.
To: Oppa Kris:
Nae oppa~
SENT!
Kris' POV
Pinapunta ko sila sa playground dahil may sasabihin akong napakahalaga. Sana, maalal pa to ni Matt. Alam ko naman na alam niya pa to pero pwede ding nalimutan niya na. Naka upo ako sa swing tatlong swing ang nandito at sa gitna ako umupo ayoko silang pagtabihin dahil maglalandian lang naman yang dalawang yan pag pinagtabi mo sila, de joke lang. Ang harsh ko hahahaha!
"Oppa~!" Nandito na ang cute kong kapatid at si Matt subject.
Umupo sila sa swing sa tabi ko. Sa right si Sofia at sa left si Matt Subject.
"Oppa, anong gagawin natin dito?" Inosenteng tanong ni Sofia.
"Story telling."
"What?! Pumunta lang dito para magstory telling?! Laro nlang tayo pleashh *pout*"
"Napaka isip bata mo, Sofia Ashley Lovato."
"Ang boring naman ng story telling eh!"
"Sofia, di lahat ng story telling boring yung iba di mo mamamalayan na ikaw pala yung bida! Hahahahaha" sabi ni Matt subject. Nasesense nya na. Hahahahaha. Sabi na eh, tanda nya pa.
"Okay!" Sabi nya.
"Sofia, kelan mo nakilala si Matt?" Tanong ko.
"Grade 6 pa po, kaso hindi kami close nun. Kasi transferee pa lang siya nun, nung Grade 8 lang po kami naging close dahil sa mga group activities."
"Ahhhh" sabay naming sabi ni Subject.
"Dati, nung bata ka pa Sofia may kaibigan ka."
"Ha? Wala po ako matandaan eh!"
"Meron kang kaibigan noon, napakaclose niyo at palagi kayong naglalaro dito sa playground. Dat-
"Pero ba't wala akong matandaan?"
"Letse, ashley. Patapusin mo muna ako mamaya ko na sasabihin kung bakit wala kang matandaan." Epal kasi eh. "Dati kasi sa harap lang natin nakatira sila Matt kaso lumipat sila dun dahil pinatira nila yung iba nilang kamag anak dun sa bahay kaso, lumipat sa Canada yung kamag anak nila kaya ayan walang nakatira. Sobrang close nyo talaga dat-
"Paulit ulit?" Teng ene nebwebweset ne eke.
"Tae, kung hindi lang kita kapatid kanina pa kita binatukan!"
"Hahaha! Sarreh, sarreh!"
"Dati, may batang nakakabwisit na doorbell ng doorbell...
FLASHBACK
*Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong
*Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong *Dingdong*Dingdong*Dingdong
Who the hell is playing with our doorbell?!
I opened the door, may nakita akong bata na may hawak na laruan na sira at umiiyak.
"Why are you crying?" I asked coldly.
"Kashi po yung laruan ko po nasira"
"WHY DON'T YOU ASK HELP FROM YOUR FAMILY?FRIENDS?" Ughhh, he even cried more harder! That's why I hate kids!
BINABASA MO ANG
I'm inlove with Mr,antipatiko
Teen FictionBabaeng napa-ibig sa lalaking mukhang adik de joke lang, napa-ibig sa lalaking napaka gwapo, napaka yaman at napaka talino. Sa katagalan, napa-ibig rin sa kanya ang lalaking kanyang tinatamasa. Maging sila kaya? Hanggang sa huli?
