Όταν χάνεις αυτόν που αγαπάς είναι σα να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Δε ξέρεις πού είσαι, ποιος είσαι πια.
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Και ποιος το περίμενε;
Μια αγάπη λέγαμε τόσο δυνατή όσο αλυσίδες.
Αλλά να που σπάνε κι αυτές.
Κάθε δάκρυ θυμίζει εσένα.
Κάθε ανάμνηση.
Κάθε πρόσωπο.
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Ούτε εγώ δε ξέρω.
~~~~
Αλεξα πλεϊ ντεσπασιτο
