Ολίβια

Κεφάλαιο 1

 «Για άλλη μια φορά η κόρη του Κωσταντίνου Μαντά δίνει στον τύπο υλικό για σχολιασμό αφού έπειτα από την βράβευση της από τον CKOY( COMPUTER KNOWLEDGE OF YOUTH ) για την ανακάλυψη ενός νέου λογισμικού γιορτάζει ξέφρενα για την επιτυχία της . Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους και η μελαχρινή καλλονή ελκύει τα βλέμματα όλων στο πέρασμα της είτε αυτό είναι καλό είτε όχι»

"Ειλικρινά Ολίβια δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που πήγες και μέθυσες χτες το βράδυ . Το ξέρεις πως εμείς είμαστε μαζί σου αλλά αν συνεχίσεις να μας εκθέτεις με αυτόν τον τρόπο δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει"  για άλλη μια φορά ο γκριζομάλλης άντρας είχε αρχίσει να υπερβάλει, στο κάτω κάτω το μόνο που εκείνη ήθελε ήταν να γιορτάσει την επιτυχία της . Που να ήξερε ότι η βραδιά θα έπαιρνε άλλη τροπή

'Έχεις δίκιο πατέρα συγγνώμη . Απλά έχασα λίγο τον έλεγχο και ως συνήθως όλοι υπερβάλουν . Απλά φέρθηκα επιπόλαια " οι τύψεις είχαν κατακλύσει όλο της το σώμα . Δεν ήταν ο εαυτός της εδώ και καιρό . Το μόνο που ήθελε ήταν να είναι περήφανοι οι δικοί της και πρωτίστως να καταφέρει να φτάσει στην κορυφή για αυτό άλλωστε ήταν πειθαρχημένη και πολύ πολύ σκληρή με τον εαυτό της .

Ο ήχος από τα τακούνια στις το πρωί ήταν το μόνο που ηχούσε σε όλη την έπαυλη . Εξουθενωμένη από το πάρτι έκανε ένα ζεστό μπάνιο και άφησε επιτέλους κάτω τα δεμένα σε μια ψηλή κοτσίδα τα μαλλιά της . Ο ύπνος όμως δεν έλεγε να κάνει την εμφάνισή του , άρπαξε τα παπούτσια και τα γάντια του μποξ και άρχισε να χτυπά μανιωδώς τον σάκο στο υπόγειο .

'Πάρε τη ζωή στα χέρια σου'

'Πάρε τη ζωή στα χέρια σου'

'Πάρε τη ζωή στα χέρια σου'

Κάθε χτύπημα και αυτή η φράση έπαιζε στο μυαλό της , σιγοψιθύριζε μέχρι το υποσυνείδητο το ακούσει και επιτέλους πράξει αναλόγως .

"Μα τι έχω πάθει; " αυτό το ερώτημα βγήκε από το στόμα της δίχως να το σκεφτεί , ακούστηκε πιο πολύ σαν παράπονο παρά σαν απορία καθισμένη στον ξύλινο πάγκο συλλογιζόταν ,όχι δεν θα άφηνε κανένα δάκρυ , άλλωστε έκλεγε σπάνια .

Ο ιδρώτας είχε αρχίζει να στάζει σε υπερβολικό βαθμό και τότε κατάλαβε πως έπρεπε να σταματήσει . Στο κάτω κάτω έπρεπε να πάει για πρωινό και έπειτα να τελειώσει τις εργασίες για την σχολή

Θανατηφόρα μελαχρινή με σκούρα μαλλιά και καφέ μεγάλα μάτια , τίποτα ιδιαίτερο μα συνάμα τόσο ξεχωριστό. Κοίταξε την αντανάκλασή της για μια τελευταία φορά στον καθρέφτη όπου οι μαύροι κύκλοι είχαν εγκατασταθεί κάτω από τα μάτια της ενώ τα σαρκώδη χείλη είχαν τελείως αφυδατωθεί.