ေဝးကြာၿပီးေနာက္
Short story [BD present for KST ]
"လႈိင္းကဗ်ာ "
ဟင္ ဒီအသံ .... ဒီအသံက ...သူ ....
အို မျဖစ္ႏိုင္တာ ။ ထပ္ဆံုေတြ႕ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမွမရွိတာ ...။
"လႈိင္း ... ညီမ "
ေသခ်ာတယ္ ဒါ .. ဒါ သူ႔အသံဘဲ ...
တစ္သက္တာအတြက္ ေမ့မရႏိုင္တဲ့ ခပ္ဩဩအသံ ... ကိုဆက္ ..
လႈိင္း အလန္႔တၾကား လွည့္ၾကည့္မိသည္ ။
"ကိုဆက္ "
"တကယ္ဘဲ ညီမကိုး တူတယ္လို႔ထင္ေနတာ လႈိင္းျဖစ္ေနမယ္လို႔မထင္ထားမိဘူး "
"ကိုဆက္ ... ခုလိုျပန္ေတြ႕ရမယ္လို႔ ထင္မထားမိဘူး ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ "
"ေကာင္းပါတယ္ လႈိင္းရယ္ လႈိင္းအခါဘယ္သြားမလို႔လဲ အေရးႀကီးလား"
"မႀကီးပါဘူး စာအုပ္ဆိုင္သြားမလို႔ပါ "
"အဲ့တာဆို အကိုလည္း လိုက္ခဲ့မယ္ ၿပီးမွ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ထိုင္ၿပီး ေအးေဆးစကားေျပာၾကတာေပါ့ လႈိင္းအခ်ိန္ရေသးရဲ႕လားဟင္ "
"ရတာေပါ့ ကိုဆက္ရယ္ လာသြားၾကမယ္ေလ"
ကိုဆက္ ... မင္းရွိုင္းဆက္ ..
တိတ္တခိုးေခၚခဲ့ရတဲ့နာမ္စားေလးက ေမာင္......
လႈိင္းအမူအရာမပ်က္ေအာင္ မနည္းထိန္းလိုက္ရသည္ ။
သူ႔ကို မေတြ႕တာ အင္း .. ၇ ႏွစ္ .... ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီဘဲ ။ ဒီအေတာအတြင္း လႈိင္းဘဝက နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ရိုက္ခက္မႈ သိပ္ျပင္းခဲ့သည္ ။ ႏွလံုးသားနံရံကို ရိုက္ခတ္မႈျပင္းခဲ့တယ္ဆိုရင္ ပိုမွန္မည္ ။
အဲ့ဒီ ရိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ဘဲ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးအလဲလဲအၿပိဳၿပိဳျဖစ္ၿပီး
ေသေကာင္ေပါင္းလဲ နာက်င္ခဲ့ရသည္ ။
လႈိင္းဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီ ။
သူနဲ႔ေဝးကြာၿပီးေနာက္ အျပံဳးဆိုတာ ကိုယ့္ဘဝထဲမွာ မရွိေတာ့တဲ့အရာတစ္ခု ။
သူ႔အေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း ရင္ထဲမွာ စစ္ကနဲနာက်င္ရသည္ ။
အခ်ိန္တိုင္း မေတြးမိေအာင္ အလုပ္ေတြဖိလုပ္သည္ အလုပ္အေပၚမွာဘဲ အာရံုထားခဲ့သည္ ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လြမ္းလိုက္တိုင္း ကိုယ္ေတြးမိလိုက္တိုင္း သူျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ။
အမွတ္တရေတြကနည္းနည္းေနာေနာ
မဟုတ္ ။ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသတင္မကဘဲ ဘဝတစ္ခုလံုးတြင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူျဖစ္တာမို႔
ကိုယ္ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ေန႔စဥ္ဘဝမွာ တိုက္ဆိုက္မႈရွိတိုင္း သူ႔ကို သတိရမိသည္ ။
YOU ARE READING
Short Stories
Short Storyဝတ္တုတိုတွေ စုထားတာပါ ! ပေးချင်တဲ့ မက်ဆေ့က ဘာလဲ မမေးပါနဲ့ ဒီလူက ဝတ္တုတိုမှာ ပါရမီ မပါပါဘူး-_- ဒီတိုင်း ပျံ့ကြဲနေတဲ့ ခံစားချက်တွေပါပဲ<3 ဝတၲဳတိုေတြ စုထားတာပါ ! ေပးခ်င္တဲ့ မက္ေဆ့က ဘာလဲ မေမးပါနဲ႔ ဒီလူက ဝတၲဳတိုမွာ ပါရမီ မပါပါဘူး-_- ဒီတိုင္း ပ်ံ့ႀကဲေနတဲ့...
