Be My Wife...Again(JhoBea)

14.

Jhoana's

After the concert.Nakauwi kami ni Beatriz ng matiwasay.Natuyo na ang luha sakin mga pisngi,Same as Bea who is wiping her eyes while sitting at the sofa in our own master bedroom.

Tahimik ang bahay,JL was already asleep..No not yet.

Dahil ang magaling na bata,Gising pa!
Pumasok ito sa room at nginitian kami.

"JL!Bakit hindi ka pa tulog?" Hindi ko mapigilan bulalas.I wasn't expecting that he's still up, It's 2 o'clock in the morning.

He simply Shrugged.He's wearing a pair of spiderman pajamas.

"I can't sleep mommy.Pwede ako tumabi sainyo ni Dada?" He asked,Sound hopeful.

Si Bea ay tahimik na tumayo.

"Baby,Di ba dapat natutulog ka na.Look--" Tinuro ni Bea ang wall clock nito."It's already 2 am,And you're not supposed to stay late.As in late na anak."Hinaplos nito ang buhok ni JL.

JL pouted and look at us.

"I can't sleep talaga Mommy eh.Pinatay kasi ni Yaya yung lamp ko." Pagsumbong nito.

"Oh sya.JL,Sige na.Mahiga ka na dito." Inayos ko ang kama at hinayaan na mahiga ang batang tuwang-tuwa.Saan nya pa kaya nahuhugot yan energy nya sa oras na 'to?

"How's the concert mommy?"Parang matandang tanong nito.

Nagkatinginan kami ni Bea. "We will tell you in the morning.Matulog na."Sagot ko.

Tumango ito at pumikit.

Nilagyan ko ng kumot ang bata.Saka ko tinungo ang terrace.Hinawi ko lang ang makapal na curtain dahil nakabukas ang aircon.

She simply look at Bea's garden. The dimness in the garden give some peace on my mind.Yung buwan na halos nagbibigay liwanag ngayon gabi. I heard footstep behind me and I know where it belong to. 

"Can't sleep?"A soft voice of Bea startled her,even she knew na nasa likod nya 'to. Siguro,nasanay sya dati--no sinanay nya ang sarili na hindi marinig ang boses na yun. It's been two weeks, When She came back on us.--in our life.

"Maganda lang kasi yung liwanag ng buwan."Mahinang sagot ko.Ang totoo,Madaming tanong akong gustong masagot.Pero mas pinili kong wag sabihin yun.

Tumabi sakin si Bea.

"About earlier.."Kita ko ang lungkot sa mga mata ni Bea.

Kumuyom ang mga kamay ko.Hindi ko alam kung para saan ngayon yung nararamdaman ko.

"Jho..Alam mo kung bakit kami naghiwalay?"Mahinang tanong ni Bea.

"Tell me,Maliban sa sinabi mo dati sakin na mahal mo pa ko,Kaya ka nya pinakawalan?"Naalala ko dati nun na sinabi nya yun,Maybe almost a week ago.

Tahimik na hinintay ko ang sagot nito.

"Yes.But more than that."

kumunot ang noo ko.What is she saying?

"Come."Hinawakan ni Bea ang mga kamay ko. 

Yayakapin na sana ako ni Bea nang mag-ring ang phone ko.Nasa likod pala yun ng jeans ko all this time.I am not bothered for that,pero sunod-sunod ang ring,like the person on the other line is persistant.Binitawan ko ang kamay ni Bea.

Tinignan ko yun.Unregistered number. She shrugged.Text lang pala.Minsan,Tinatamad na akong magpalit ng mga assign tone for a text or a call.

I dont know why pero binuksan ko pa din ang text na yun.

And wave of surprise when I read the text.

----------------------------------------

I dont know how I manage to slip away with Bea.Rage started to engulf my whole system.