Jhoana's
Hindi kumikibo si JL.Masama pa ata loob nito sakin dahil sa nangyari at mga sinabi ko.Nagsisisi tuloy ako.Oo.Nagsisisi ako.Hindi dahil lang sa mga sinabi ko kay Bea pati na rin sa anak ko.Kakatapos lang nito maghilamos at ilang oras na kaming nakakulong sa kwarto.Nasa kama si JL habang nasa may Reclined chair ako malapit sa terrace ng hotel room.Kalmadong humahaplos sa mukha ko ang hangin.Pero hindi ang isip ko.Hindi kalmado ang isip ko.Hindi ko alam kung nasaan si Bea.Basta after ng nangyari,Hindi na sila lumabas ni JL sa hotel.Naghatid si Jema ng pagkain.Agad lang itong umalis.She respected that I want a privacy.
Tahimik si JL na nakatingin sakin.
And my heart race. Why?Bakit naman ganun Lord?Bakit nyo naman pong ginawang kamukha ito ni Bea?Bakit para si Bea yung nakatitig sakin na napakaamo?Bakit nagi-guilty ako?
Napahilamos ako sa mukha habang nakatingin pa rin sakin si JL.
"Anak.Wag mo naman akong tgnan ng ganyan."Saad ko dito.Pero parang may ugali talaga ito ni Bea.Tinitigan pa rin sya nito.Nilagay pa nito sa ilalim ng jaw ang maliliit na kamay habang di ako nilulubayan ng tingin.Pinapa-konsesnya sya.Ugaling-ugali ni Bea.
"JL.."
"You need to say sorry to her."Parang matandang saad nito.
Napa-buntong hininga ako.Minsan talaga gusto kong ibalik sa sipapupunan ko 'tong batang 'to.
"It was my fault."Saad ni JL at lumungkot ang mga mata.Parang nakita na naman nya ang lungkot na gumuhit sa mga mata ni Bea kanina.And I felt my heart clutch.
"I was trying to maneuver the Jet-ski Mommy.It wasn't her fault.It is mine."Amin ulit nito.Tumulo na ang mga luha sa mga mata nito.
Tumango ako at pinahid ang mga mata nito.
"Don't cry..I will say sorry to her ha.Just don't cry."Tumango-tango ito.
"I don't want you to be sad mommy and my dada too.I want to see both of you happy.Please Say Sorry to her."Pagmamakaawa ng anak nya.
"I will po..Pahinga ka na baby."Ramdam ko talagang mabilis lumambot ang loob ko.Ayoko naman mmasira ang bakasyon namin.
"Opo.Basta in the morning Mommy bati na po kayo ha."Paninigurado nito bago pumikit ang mga mata.
Tumango ako bago ito kinumutan.
Nag ayos ako ng sarili.Kinuha ko ang leather jacket ko sa maleta.I need to talk to her.May mali ako sa nangyari.Hindi dapat ganun ang inasta ko.Lalo na sa harao ni JL.
Pagbukas ko ng pinto,Dumaan si Jema with bellboy habang nagbibigay ng instruction. Naka-heels at formal attire kaya nahihiya tuloy syang magsabi.
"Je..-ma.."Alanganin kong tawag.Tumigil agad ito at lumingon.
"Jho..May problema ba kayo?Si JL?"Bigla itong nag alala at lumapit na sakin.Halatang hirap ito sa paglalakad.Pa isa-isa kasi ang step nito.
"Hindi..I want to ask you something if pwede sana."
Tumango si Jema at nag sign na pwede.
"Can you look after my son muna for awhile?..I want to talk to Bea sana.."Panimula ko.
Mukhang na gets nito at agad na ngumiti.
"Oo naman."Madalian na sagot nito.Nag aalinlangan na tinignan nya ito.
"About my Clothes?Don't mind it.Kailangan ko kasi maging ganito para sa mga tauhan ng hotel.May mga namamahala din naman dito pero gusto pa rin may personal touch..Kahit masakit na sa paa. "Sabay tawa.Nakaka-gaan talaga ito ng loob.
BINABASA MO ANG
Be My Wife...Again(JhoBea)
Fanfiction"Not all second chances can heal a ruined memories"