Sahil kenarındasın.
Ayakların çıplak,
dalgalar teninde dans ediyor.
Güneş biraz sonra batacak ama
sen köpüklü sulara dokunuyorsun.
Rüzgar saçlarını okşayınca,
müzikal bir şölene dönüyor.
Bu mavi yolculuk.
Çok uzak,
fazla yakın her şey.
kumsaldaki ayak izlerin kayboluyor dalgalarla ve sen,
eğilip bir avuç kum alıyorsun yerden. Parmaklarının arasından dökülüyor,
bir avuç kum tanesi.
İşte ben!
O kum tanelerinden biri olmak isterdim.
Belki kazayla,
avuçlarında kalabilme ihtimaliyle...
