Üfleseydin geçecekti acılarımız.
Ve bırakabilseydik doğruların içinden,
Yanlışları ayıklamayı.
En kuru yerinden yeşerecekti tomurcuklarımız.
Resim çizmeyi beceremeyen ben
Şimdi,
seni bana getiren yolları çiziyorum.
Gittikçe geliyorum sana,
Aklım eğiliyor önünde
Birkaç sökük düğmenin eksikliğini hissediyor zihnim.
İçimde bir şeyler kopuyor
Her ne varsa sana dair tebessüme sebep
Çocukça bir şeydi diyorum
Ve ben çocuk olmak istiyorum...
