Bir sürü klişe var yaşayamadığımız. Saçlarından bıyık yapmak mesela.
Yolda yürürken,
kıskançlık krizine girip,
fiziksel şiddet girişimlerinde bulunman bana.
Uzun uzun telefonla konuştuktan sonra,
hadi sen kapa, hadi sen...
Beşiktaş maçını izlerken,
önümden geçsen mesela,
ben çıldırsam.
Sevgilim şunun tadına bakar mısın diyerek, ağzıma sokulan o kaşık,
kesilen elektrikler,
sarılıp,
mumun etrafı aydınlatırken,
eriyişini izlemek.
Yine bir kurban bayramı,
parmağını kesmişsin biraz mesela,
aramışsın beni,
benim de canımdan can gitmiş,
koşarak gelmişim eve
ve biraz bağırmışım sana.
Niye dikkat etmiyorsun diye.
Sonra, biraz pansuman,
biraz öpücük.
Bütün tartışmalarımızın tek kazananı,
sen oluyorsun.
Neden?
Biliyor musun?
Çünkü, çok tatlısın.
Sonra...
Sonrası: güzellikler, şirinlikler.
