*MCB2* Chasing my Contract Girlfriend

[47] The Story of Us

[47] Story of Us

#LLWCMCG

Jan:

"Nung nagreunion tayo with my girls and your IH7, when I was waiting for you at my room, someone called me."pagsisimula ko. Even though natatakot ako, I need to do this.

He held my hand and kissed it. Somehow I feel safe.

"H-He told me about the situation of our company. Of how difficult it is to save M's. I asked if I can do anything atleast for the company. And... And... He wants me to do it. T-To... To be his son's wife."I cried. I remember that day again. The cause of all of this.

"I told him I cannot do that. I love you. I.. I really do pero sinabihan niya kong anytime soon, kapag wala pang nangyaring merging, hindi na masasalba pa ang kumpanya. Tandang-tanda ko pa 'yung sinabi niya, "Jan, it's not about your happiness now, it's about your family's reputation. Ngayon ka pa ba magpapaka-selfish? Ngayon na nga lang hinihingi ng pamilya mo ang tulong mo.""

He is patiently listening. Hindi siya nagsasalita at nagtatanong. He is only listening.

"Sobrang sakit to the point na gusto ko na lang yayain kang umalis at lumayo sa kanilang lahat pero hindi pwede. Mas lalo akong selfish kapag ginawa ko iyon. Sasabihin ko sana sa iyo ang tungkol duon sa tumawag sa akin pero naisip kong 'wag na lang. Dahil baka maisip mo din ang naisip ko. I know you can escape with me but I'm not that ready for that even though I thought of it for hundred times already."

"Na-sense mo agad that night how weird I am, right? You kept on saying what was the problem but I kept on saying nothing. I even asked for a kiss. And we even  did That."and that made me smile. He just looked at me and hold my hands tighter.

"That was one of the things I do not regret because that's the day I promise myself that I will only love a man I made love."pinunasan ko ang kumawalang luha ulit sa mata ko at tumingin kay Nathan. Nakatingin lang din siya sa akin.

"Umalis ka kinabukasan for business meeting. Hindi ako sumama para ihatid ka. But I was there. I'm saying goodbye to you for the last time while looking up to you. Ang sakit. Too damn hard for me to walk away. And then you kept on calling and texting. Sa bawat naririnig kong boses mo mas nadadagdagan ang guilt sa puso ko. Ang sakit to the point na ayokong sagutin ang tawag mo at hindi na magreply sa text mo para matapos na pero naisip ko na last na din naman ito. 'Pag balik mo, that would be the end of everything."

"Feeling ko nakakulong ako. Hindi lang sa bahay na iyun kung hindi pati sa pangungulila ko sa'yo. Gusto kong bumalik sa'yo pero may bagay akong nakita na naging dahilan para mas piliin kong manatili na lang."

"Ano?"

"He is torturing Van. Sinasampal, sinusuntok at kung ano-ano pa just for his sake. Awang-awa ako kay Van lalo na't dahil sa akin kaya siya sinasaktan. May time pa nga na hindi lang nila ako makita sa kwarto, nasampal na si Van."

"Pumayag na ko sa kasal because of that at dahil binalaan niya ko na sasaktan niya ang pamilya ko at ikaw. Nangako si Van na gagawa siya ng paraan para makabalik ako sa'yo. At siya ang dahilan kung bakit nandito tayo ngayon."

"Alam mo ba nung birthday ni Jin, nung makita kita, nung tingnan mo ko, gustong-gusto kong yakapin ka at sabihing umalis na lang tayo. Kitang-kita ko kung anong epekto nang pag-iwan ko saiyo. Pumayat ka and you look very tired. Ang hirap magpanggap na ang saya-saya ko whenever I see you hurting like that. Nung nagwalk out ka, gusto kitang sundan at sabihing ikaw pa din but it wouldn't change a thing. I already hurt you. Gusto ko na sanang umalis but Van asked me to roam around para naman daw maging okay ako kahit papaano. Iniwan ako ni Van sa may garden and I saw you. We were alone together. I wanted to be with you pero kailangan ko ulit magpanggap na di na kita mahal. Sobrang sakit. N-Nung sumuko ka na sa pagsuyo sa akin that night, ang sakit. Yung nakikita ko na lang sa mga mata mo noong gabing iyon ay galit. You became cold. Nung sinabi mong ayaw mo na kong makita, I-I don't know anymore. G-gusto kong bawiin mo ang sinabi mo pero natatakot akong ipabawi mo din ang sinabi ko. And I can't kaya hindi kita napigilang talikuran ako."