Pov. Emma
"Word wakker,"fluistert iemand en schud me door elkaar. Ik word langzaam wakker en open mijn ogen. Ethan zit naast mij op het bed en kijkt mij aan. "Wat is er?"vraag ik terwijl ik recht ga zitten. "We gaan eten, kom je mee?"vraagt hij en hij staat op. Ik knik en sta ook op, ik fatsoeneer en me haar en dan lopen we naar de kantine. Als we aankomen zitten Emiel, Teun en de vrienden van Ethan al aan een tafel. Aan andere tafels al meiden die mij vies aankijken. We gaan zitten en pakken eten, en eten het op. "Moet ik eigenlijk wedstrijden spelen, daar heb ik eigenlijk we zin in. Ik heb het al lang niet meer gedaan,"zeg ik met volle mond. "Wacht, nog een keer, zonder eten in je mond,"Zeg Bart lachend. Ik eet snel mijn mond leeg en herhaal het nog een keer. "Als je het echt wil kan je morgen al, maar wil je het echt? Als je eenmaal een naam hebt kan je niet meer terug, dan willen ze elke wedstrijd jou in de ring,"zegt Ethan. "Ik wil het echt, ik wil ook iets te doen hebben. En ik wil laten zien dat ik het niet verleerd ben, dan praten ze wel anders tegen mij,"zeg ik. Ze knikken en we eten weer verder.naar dit avond eten ga ik naar de sportzaal, waar Bart mij heen had gebracht. Nadat ik snel sportkleren aan had gedaan. Als ik de sportzaal binnenloop zie ik veel meiden sporten, ze kijken mij vies aan en keren hun rug naar mij toe. Ik grom boos en loop naar de boksafdeling en loop naar een boks bal dat nog vrij is. Ik pak een band dat ik om mijn hand wikkel en begin met slaan tegen de boksbal. Ik sla erop los met als beeld dat ik Lexi sla, ik sla steeds harder en steeds meer meiden kijken mij aan. Dan loopt er een meisje naar voor met 2 aanhangers achter zich aan. "Wie denk jij niet wie je bent, zomaar mijn plek inpikken, ik was altijd het lievelingetje,"zegt ze met een piepstem. Ik negeer haar volledig en sla weer verder, ze gaat voor de boksbal staan. Denkt ze nou echt dat ik ga stoppen nu zij ervoor staat? Dacht het niet hé denk ik bij mezelf, ik sla gswoon verder en zij stapt gelijk weg. "Hoe durf je. Max!"roept ze en wil mij slaan. Ik block haar hand met mijn arm en pak haar arm, ik draai hem op haar rug en duw haar op de grond. Ik wil op haar slaan als de deur open klapt, ik kijk er geïrriteerd naar en zie een jongen boos in de deuropening staan. "Laat haar nu los!"roept hij rn hij wijst boos naar mij. "Echt niet, zij vroeg er zelf om!"roep ik terug. Hij gromt en loopt weer weg, ik hoor snelle voetstappen weggaan en ga verder. Ik geef haar 1 klap maar verder kom Ik niet want iemand pakt mij vast en trekt mij van haar af. Ik word rustig, ik word van 2 mensen rustig. Dat zijn Ethan en Emiel, als ik rustig genoeg ben laat diegene me los en ik draai me om. Het is Emiel, hij kijkt me aan en vraagt:"Wat heeft ze gedaan om jou boos te maken." "Ze begon me te vervelen en te slaan,"zei ik met een onschuldige blik. Hij schud zij hoofd en trekt me aan mijn arm mee. We lopen door de gangen naar een kamer, we lopen een gang door. Dan nog een gang in en dan een deur door. Zoals ik al had verwacht is het een slaapkamer, deze keer is het van Emiel. Hij trekt mij mee naar bed en zet mij neer. Hij pakt een shirt uit zijn gevulde kast en gooit die naar mij. Ik pak hem vast en trek mijn spotkleren met de rug naar Emiel uit. Ik trek het shirt aan en ga in het bed liggen, nadat ik mijn tanden heb gepoetst. Ik val bijna meteen in slaap, ik voel nog het bed naast mij indenken. Voor de rest weet ik niks meer, ik ben al weg, lekker aan het slapen
Hallootjes
Weer een hoofdstukkie,
Bedankt voor het stemmen, vergeet het ook zeker niet te doen, net zoals het reageren.
Toedels
JE LEEST
Kidnapped by my classmates?
AdventureEmma is en meisje van 12 jaar, ze mag als afsluiting van de basisschool met haar klasgenoten logeren op school! Emma's tweelingbroer, Emiel doet de laatste dagen heel raar, zenuwachtig, alsof er iets gaat gebeuren. Maar steeds denkt ze dat het niets...