Kidnapped by my classmates?

#16

We zijn nu al heel lang aan het rijden, echt al 3 uur. Ik weet nu hoe de baas heet, hij heet Cas. Hij probeert steeds naar mij toe te schuiven maar ik schuif steeds weg. Hij gromt gefrustreerd en sta op. Hij loopt naar me toe en ik loop steeds weg van hem, tenminste zover ik kan lopen. Hij loopt nog harder en pakt mijn arm vast voordat ik weer weg kan lopen. Hij trekt mij naar hem toe en fluistert in mijn oor:"Jij bent zo knap, ik snap wel wat Ethan in jou ziet. Maar ik heb 1 vraagje, het leek alsof hij jou echt niet kwijt wil, hoe komt dat. Ben je bevriend met hem of nog zelfs meer." Ik geef er geen antwoord op en hou mijn lippen stijf op elkaar. "Ik herhaal het nog 1 keer, wat ben jij van Ethan, zus, vriendinnetje, nichtje of toch alleen maar een hoertje,"zegt hij gemeen. Ik zeg niks, maar hij maakt mij zo boos. Maar het is beter als hij van niks weet. Hij denkt daar zo te zien anders in, want hij slaat mij 1 keer hard in mijn gezicht. Ik kijk hem emotieloos aan zonder te laten zien dat het pijn deed. Wat niet echt zo was, ik kan wel tegen een stootje. Om mij klein te krijgen moet je veel meer in petto hebben. Hij slaat mij nog een keer maar dan met zijn vuist. Het komt hard tegen mijn neus aan en ik voel bloed eruit stromen. "Geef antwoord! Is dat ZO moeilijk," roept hij boos en schud mij door elkaar. "Ik ben zijn..." als ik midden in mijn zin ben word ik onderbroken door een schot. Ik hoor een piepend geluid en de bus waar ik in zit schommelt gevaarlijk. Ze bus stopt met piepende remmen, de deur word opengeklapt en een paar jongens sleuren mij de bus uit. Ik word op mijn knieën gedwongen en er word iets tegen mijn slaap aangezet. Er stopt een bus voor ons en Ethan stapt uit net zoals de andere jongens die mee gingen. Ook een paar meiden stappen uit, het meisje die volgens mij Amelia heet staat er ook. "Laat haar gaan ze heeft hier niks mee te maken!"roept Ethan en zet een stap richting ons. "Je geeft om haar dus ik hou haar nog even hier,"zegt Cas grijnzend. "Ik heb een deal, jij geeft haar aan mij en jij krijgt haar,"zegt hij en wijst van mij naar Amelia. Cas denkt even na en zegt dan:"Is zij belangrijker voor je dan haar?" Ethan slikt maar zegt dan toch:"Ja, zij is mijn nichtje maar zij is mijn vriendinnetje." Hij wijst met het woord vriendinnetje naar mij, ik zie Lex jaloers kijken maar besluit het toch te negeren. "Is je vriendinnetje belangrijker dan je nichtje?"vraagt hij nog voor de zekerheid. Ethan knikt en ik word omhooggetrokken Ethan pakt een pols van mij en Cas een pols van Amelia vast en tellen af. Als ze bij 0 zijn laten ze tegelijkertijd de pols van de ander los, Ethan trekt me gelijk naar hem toe en slaat een arm om mij heen. Hij duwt mij richting de auto, een andere jongen duwt mij de auto in. Ze praten nog even boos met elkaar en lopen daarna hun eigen kant op. Amelia word meegetrokken door Cas en word de bus ingeduwd. Ethan en Lex komen in de auto zitten en ik knuffel hun beide. Lex stelt een vraag die ik al had verwacht:"Sinds wanneer zijn jullie bij elkaar?" Ik kijk Ethan vragend aan en hij knikt. "Hij is niet mijn vriendje, maar hij zij het alleen maar omdat hij mij anders niet uit de handen van Cas krijg. Ik ben namelijk zijn nichtje,"zeg ik en hou mijn mouw tegen mijn neus. Omdat het nog aan het bloeden is. Lex kijkt mij ongelovig aan, en knikt dan daarna langzaam. "Je had het al wel eens over een neef dat was verhuist, maar ik had nooit verwacht dat hij ook net zoals mij was,"zegt hij. We zijn ondertussen bijna thuis en als we er zijn stappen we er uit en lopen naar binnen. we gaan naar de kantine, daar zien we Jake en een paar andere jongens al zitten. Ik begin alles uit te leggen en gelukkig mag ik hier blijven, leven als een gewoon meisje.

heyy mensjes,

vergeet vooral niet te stemmen en te reageren, dat zal mij erg blij maken.

Zet in de reacties wat voor boeken jullie leuk vinden, misschien kan ik daar een boek over schrijven.
Later