Pov. Emma
Ik word wakker, als ik wil opstaan zak ik gelijk weer naar beneden. Mijn hoofd doet teveel pijn, ik blijf nog even liggen maar langzamerhand sta ik voorzichtig op. Ik loop langzaam naar de kast en pak er een leuk setje uit. (Zie media) en trek het in de badkamer aan nadat ik heb gedoucht. Mijn haar laat ik los maar pak de voorste 2 plukjes en bind ze naar achter. Ik loop naar beneden naar de eetzaal. Ik zie Ethan en Emiel zitten met een paar vrienden. Ik loop er naartoe en ga naast Emiel zitten. "Hey, gaat het? Ik hoorde net wat er vanacht is gebeurt, je ziet een beetje witjes?" vraagt hij bezorgt. "Gaat wel alleen hoofdpijn," zeg ik zacht. Hij knikt nog steeds bezorgt. "Ik moet jullie nog iets vertellen. Omdat jullie oud-klasgenoten hier zijn moeten jullie naar een andere school. Dat zou het plan zijn totdat we erachter zijn gekomen waar de zoon van onze vijand zit. Hij zit op een internaat, maar nu moet ik met spijt zeggen dat jullie met z'n 2en naad dat internaat moeten,"zegt Ethan voorzichtig. "Wat! Waarom, wil je ons hier niet meer heben ofzo?!" roep ik geschrokken en boos. "Jullie zijn de enige die ik op dit moment vertrouw. En het is hier gevaarlijk, kijk wat er vanacht was gebeurt. Ze zitten achter jullie aan," zegt hij rustig. "Wanneer moeten we daar heen?" vraag ik al wat rustiger. "Vanavond," zegt hij. Ik knik en eet verder zonder nog aandacht te schenken aan iedereen om me heen.~'savonds
Ik geef Ethan nog een knuffel als ik instap. Ik hoor Ethan nog iets tegen Emiel zeggen en ze geven een handdruk. Hij stapt ook in en de auto begint te rijden. Ik kijk naar buiten en zie de vertrouwde omgeving voorbij zoeven en voor dat ik het weet rijden we op de snelweg. Naar het internaat. Ik zucht en probeer te slapen, ik leg mijn hoofd op Emiel schouder en doe mijn ogen dicht. En het lukt ook nog echt...
Pov. Emiel
Ik ga met mijn vingers door mijn zusjes haren, denkend aan vroeger. Toen dit alles nog niet was, toen we gewoon op school zaten met vrienden en vriendinnen. Ik ga mijn zusje goed beschermen, tegen iedereen. Niet dat ze dat zelf niet kan maar ja. Ze moet zolang mogelijk niets van dat laten zien, zo blijven we het onopgemerkst. "We zijn er," zegt de chauffeur en ik knik. De auto stopt en ik maar Emma wakker. Langzamerhand word ze wakker en gaat rechtop zitten. Ze gaapt nog een keer en doe dan de autoportier open, stapt uit en laat hem open staan. Ik stap ook uit, nu zal je vast denken, de deur bij jou kan toch ook open? Nou nee, er staat een heg, niet zo handig om het dan open te smijten. Ik kijk naar het grote gebouw voor ons en loop met Emma naar de deur. Op naar het nieuwe begin.Jo mensen,
Weer een hoofdstukje. Ik heb het druk met school maar probeer minstens 1 keer in de week te publiceren. Bedankt voor het stemmen allemaal. Vergeet niet te reageren, dat zou ik fijn vinden. Wat ik fout doe, wat ik goed doe en misschien kan ik dan een Q&E doen.
Later xx
JE LEEST
Kidnapped by my classmates?
AdventureEmma is en meisje van 12 jaar, ze mag als afsluiting van de basisschool met haar klasgenoten logeren op school! Emma's tweelingbroer, Emiel doet de laatste dagen heel raar, zenuwachtig, alsof er iets gaat gebeuren. Maar steeds denkt ze dat het niets...