The Captain's Lady

Chapter 2

Chapter 2

She offered help to everyone she thinks needed. Napapansin niya na natitigilan ang mga ito at naiilang sakanya tuwing lumalapit o di kaya'y kinakausap niya ang mga ito.

"Lady Adeline, I'm sure they can handle that. They've been doing that for a years now." it was San, nakangiti itong lumapit sa kaniya.

"Ah, sorry nahihiya lang kasi ako dahil wala akong ginagawa. Ayoko namang manatili lang sa cabin." she reasoned out.

"You're really different." halakhak ng lalaki, "Maghahanda si Franco ng meryenda sa loob na hindi naman madalas mangyari sa barko. Bakit kaya hindi mo na lang siya roon tulungan?" suhestyon nito sa kaniya.

Dahil doon agad na nagliwanag ang mukha ng dalaga at magalang na nagpaalam sa lalaki at nagtungo sa galley.

And there she found Franco, nang makita siya nito ay ngumiti ang lalaki.

"Lady Adeline," masigla ang tono nito kumpara sa una nilang pagkikita kaninang umaga.

"Franco," she smiled. "Ang sabi ni San maghahanda ka raw ng meryenda? Can I help?" she asked.

"Yeah." tumango ito. "And...Lady Adeline, you can be my temporary assistant cook while you're still in the ship. Captain allowed it." nahihiya nitong sabi sa kaniya.

"REALLY!?" hindi niya mapigilan ang excitement sa nalaman niya. Assistant cook? Finally! She was tired being addressed as the Governor's daughter now she have another title and she felt honored. Sa sobrang saya niya ay nayakap niya ang lalaki.

"Thank you, Franco! I promise I'll do my best!" she smiled at the man. Ayaw niyang ma-disappoint ito.

Ngumuso ang lalaki at tumango pagkatapos ay nagsimula na sila sa pagluluto.

Pagkatapos nilang mahanda ang lahat ng pagkain at dumating na ang lahat ng crew at ang captain ay hindi niya mapigilang mapangiti. She was so happy!

Masaya siyang nagserve ng mga pagkain sa mga ito at nang sa kapitan na ang lamesang dadalhan niya ng pagkain ay bigla siyang kinabahan.

Huminga siya ng malalim bago nagtungo sa lamesa nito.

"Captain!" masigla niyang bati dito. Hindi naman ito umimik o tumingin sa kaniya. Napabuntong hininga siya at inilapag na ang meryenda nito sa lamesa.

"LADY ADELINE!" tawag ni San, kumaway ito sa kaniya para makita niya. Nasa pinakadulo kasi ito ng mahabang lamesa kasama si Fred.

Nakangiti siyang lumapit sa mga ito.

"San," bati niya ng makalapit siya sa lalaki.

"Ang sarap ng meryenda!" komento nito at lahat naman ng nakarinig ay tumango at sumang-ayon.

"Mukhang masasanay kami sa mga luto at meryenda mo ah." biro ng isang lalaki na nasa tabi ni Fred.

"Tumigil ka nga r'yan, Joe. Bababa rin ng barko si Lady Adeline kapag dumaong tayo sa port ng Danka." naiiling na sinabi ni Fred na umani naman ng katahimikan at napatingin sa gawi ko ang lahat.

"Sa Danka? Mga dalawang araw at dadaong na ang barko natin doon. Ibig sabihin dalawang araw ka na lang dito, Lady Adeline?" malungkot na tanong ng isa sa mga ito.

Hindi naman siya nakasagot. He is right.

"Sa Danka? Anong gagawin mo doon? May pupuntahan ka ba doon? Taga roon ka ba, Lady Adeline?"

Umiling siya. "No. But I know a friend there and I need his help. I will ask him once I get there." she explained.

Andoon ang kababata niyang si Jonathan, anak ng isang mayor. They've been close since they were a kid at magkaibigan din ang pamilya ng dalawa. Siguradong matutulungan siya nito.