The Captain's Lady

Wakas

Wakas

Lulan sila ng isang yacht kasama ang mga anak nila. Mamasyal ngayon sila sa kaniyang magulang sa Saskia. Namimiss na kasi ng mga ito ang kanilang apo. They chose to live in the city.

"The ocean is so beautiful!" Addy said dreamingly. Nakatanaw ito sa malawak na asul na karagatan ganoon din ang kapatid.

"Sometimes I wish to be a mermaid!" dagdag pa ng kanilang anak.

"And I want to be a pirate! Lagot ka saakin, Addy! Tutugisin kita!" mapang-asar na ngumiti ang kapatid nito.

Napangiwi si Addy at natakot sa kapatid. "Mom! Dad! Sebby is making fun of me again! He's scaring me again!" sumbong ng anak nilang babae.

Napangiti siya at nilingon ang asawa na nakayakap sa kaniya mula sa likod. Nasa anak din nila ang atensyon nito.

"Sebby, go and say sorry to your sister. That's not a good joke." naiiling na utos ni Sebastian sa anak ng lumapit na ito sa kanila at iwan si Addy.

Sumunod na din ang anak nilang babae at nakangusong yumakap sa kaniya. Mama's girl si Addy at si Sebby naman ay sa papa niya. Siguro hindi na nakakapagtaka iyon lalo na at sa mga pangalan palang nila.

"At hindi naman kami tumutugis ng mga sirena noon. It was just a myth. Hindi naman namin napatunayan na may sirena talaga." naiiling na sabi ni Sebastian sa kanilang anak.

Sebby look disappointed at what his father's remark.

"Is it really true? Wala po ba talagang sirena, daddy?" tila bigong tanong ni Addy.

Sebastian grinned. "Wala. Pero hulog ng langit meron." sabay lingon sa kaniya at kumindat pa. Alam na niya ang tinutukoy ng asawa pero ang anak nila ay parang mas lalong naguluhan.

"What do you mean, daddy? May angel na mermaid?" naeexcite na tanong ni Addy.

Humalakhak si Sebastian bago umiling sa tanong ng anak. "Wala, Addy, Wala. Pero ang mommy mo ang tinutukoy ko."

Napatingin na ngayon sa kaniya si Addy na parang naniniwala sa sinabi ng kanyang ama. "Mommy really looks like an angel." tumatangong pagsang-ayon nito sa sinabi ng ama.

"Papa! Paano mo naman nasabing walang sirena? Are you a pirate before?" Sebby raised his brow. Manang-mana ito sa ama niya kaya hindi na siya nagtaka ng tumawa si Sebastian sa tanong ng anak. Siguro ganoon din ang naisip ng asawa niya.

Lumapit si Sebastian kay Sebby at ginulo ang buhok nito pagkatapos ay sa kulay asul na karagatan ito bumaling.

"I was a pirate. And that's where I met your mother. The lady of the Hurricane ship and the Captain's lady."

"You're the captain!?" napapaawang na tanong ni Sebby sa ama. Kumikislap-kislap pa ang mata nito habang titig na titig kay Sebastian.

Sebastian chuckled before he glance at his son.

"Oo. Kaya walang sirena. At tigilan mo na ang pananakot sa kapatid mo. Ikaw ang kuya niya at ang obligasyon mo ay bantayan at protektahan si Addy ang nag-iisa mong kapatid."

"Aye aye, Captain!" umayos ng pagkakatayo si Sebby at sumaludo pa sa kaniyang ama kaya naman natawa silang lahat. "I want to be like you, Papa. I want to be a pirate and I want to sail around the world. I want to fight bad people!"

"But pirates are bad. So you'll fight with your own self?" nakangusong tanong ni Addy saglit namang napaisip si Sebby sa tanong ng kapatid.

"No. Not all pirates are bad. Just like papa. I want to be like him." sagot ni Sebby sabay turo kay Sebastian.

"Can I join in your crew? I...I want to see mermaids." nahihiyang tanong ni Addy sa kapatid.

"Okay! We will sail together!" masayang suhestyon ni Sebby sa kapatid.

Addy giggled and nod energetically.

"And I want to be the Captain's Lady!" sigaw ni Addy.

Napasimangot naman doon si Sebby. "You can't, Addy. Kasi ako ang Captain. At dapat ang lady ko ay ang magiging asawa ko. You can't be my wife because we're siblings. Kung gusto mo bumuo ka ng sarili mong crew."

Addy pouted. "But...I want to be the Captain's lady."

"Edi gumawa ka ng sarili mong crew. I've seen in the movies. May babaeng captain e. So Maybe you can have your own like the Lady's Captain or captain's man."

"That's enough. Tumigil na kayo. Ang mommy niyo ang original. She's the Captain's lady." masuyong hinaplos ni Sebastian ang pisngi niya at nang hindi nakatingin ang magkapatid ay mabilis siya nitong hinalikan sa pisngi.

"I love you." he whispered. "You will always be the Captain's Lady, Adeline."

Ngumiti siya dito at ipinatong ang mga kamay sa dibdib nito. "I love you too. And you will always be my Captain, Sebastian."