Bölüm 14

144 8 17
                                    

Kapı sertçe kapandıktan sonra müdür masasındaki yerini almıştı.

Bakışlarımı Jason’un sinirli gözlerinden çekip müdüre odaklandım.

Baya sinirli gözüküyordu…

“Bilmeniz lazım ki,okulumuz…Bildiğiniz başka okullar gibi değil.Her hareketinize çeki düzen vermeniz lazım.Burada sizi eğitmek için çalışıyoruz.Bu duvarların içinde şiddet kesinlikle yasaktır.”

Müdür,bütün müdürler gibi klişe laflarına devam ederken duvarlarda asılan tablolara bakıyordum.

Ne?

Benim zaten bu işte parmağım bile yoktu.

Umarım yoktu.

“….Dimi Bay Evans?” düşündüklerimden çıkarak ortamın konusunu kaybettiğimi anlamıştım.

“Haklısınız.”Jacob ciddi ifadesini takınarak kafasıyla onayladı.

“Peki o zaman.Bugünlük bu kadar…”dedi müdür elinde tuttuğu kalemi masaya koyarak.

Hepimiz aynı anda kalkarak kapıya yaklaştık.

Bayan gibi ilk önce kapıdan çıkarak sınıfıma yöneldim.

Acaba düşüncelere daldığım an neler konuşulmuştu?

Jacob’un gözleri hep mi o kadar güzeldi?

Birden sırtım sertçe duvara yapışınca acıdan hafifçe inledim.Jason omuzlarımdan tutarak bana bakıyordu.

“Şimdi bana bak.O çocukla bir daha konuşmuyorsun anladın mı?”Jason’un gözleri beni her an burada lazerle öldürecekmiş gibi duruyordu.

Yutkundum.

“N-neden?”diye sordum endişeyle.

“Sana ne.Konuşma işte.”diye kestirip attı.

Jason’un ellerini omuzlarımdan çekip kollarımı göğsümde çaprazladım.

“Konuşmamamın bir sebebi olmalı değil mi?”diye sordum.

“Boş-Ver” kelimenin her hecesine vurgu yaparak konuştu.

Ellerimi iki yana açtım “Peki.İyi.Tamam.”diye söylendim yüksek sesle.

Jason yanağımı sıkarak sırıttı “Aferin iyi kız ol.”diyerek benden uzaklaştı.

Çalan zilin ardından sınıflardan herkes çıkmaya başlamıştı bile.Derin bir nefes vererek sınıfıma ilerledim.

Gerçekten neler oluyordu herkese bilmiyordum.

Bazen kendimi eski hayatımı isterken buluyorum-ki o hayat pek de güzel değildi…

Sınıfa girdiğimde Jasmine sırada oturuyordu.Gözlerindeki merak ne kadar da belli oluyorsa,benim de hayattan bıktığım o kadar belli oluyordu.

“Ne oldu!?”Jasmine halimi görünce haykırdı.

Sırada duran çantamı omzuma alıp “Okuldan kaçalım mı?”diye sordum.

Kafasıyla onayladı.

O da çantasını aldıktan sonra uyuyan güvenliğin yanından hızlıca geçtik.

“Anlat artık ne oldu?”diye sordu Jasmine.

“Bilmiyorum.”dedim hafif gülerek.

“Kızım sen manyak mısın?Neyi bilmiyorsun.Anlat.”dedi ciddi bir şekilde.

“Dinlemedim.Düşüncelere dalmıştım.”dedim Jasmine’e bakarak.

Jasmine kafasını iki yana salladı.

“Ama Jason bana Jacob’la konuşmamı yasakladı.”diye mırıldandım.

“Neden?”Jasmine şaşkınca sordu.

Omuz silktim.

Gerçekten de bilmiyordum.

Neden Jacob Austin’ı bayılttı?Neden Jason-hiç arkadaş olmadığı-Austin’ı korudu?Neden artık bana onunla konuşmamı yasaklıyor?

Bilmiyorum…

Ayağım bir yere takılınca asfaltla yüzümün kavuşması bir olmuştu.

“Tanrım Jackie!!”Jasmine beni yerden kaldırmaya çalışırken,hala yerde yatmakta ısrar ediyordum.

Elimi dramatik bir şekilde yukarı kaldırarak ölen insan sesiyle konuştum “Bırak beni!Bensiz devam et yoluna!Ben burada çürüyüp gideceğim!”diye söyledim sesli bir şekilde.

Jasmine beni kaldırarak konuştu “Köyde insanlar hiç düşmüyor mu niye bu kadar abartırıyorsun?”diyerek kahkaha atmaya başladı.

Artık yüzümün bir tarafı yanmaya başladığında kalkmaya başladım “Hiç komik değil.”dedim sertçe.

“Biliyorum.Biliyorum.”Jasmine kahkahasını tutmaya çalışarak konuştu.

Yanağımı tutarak Jasmine’e dönerek “Ben eve gidiyorum.”dedim.

“Erken geldin ya,ne diyeceksin?”diye sordu.

Kaşlarımı çatıp ona ciddi bir şekilde kanamaya başlamış yanağımı gösterdim.

Jasmine kafasıyla onayladı ”Tamam görüşürüz.”

Kafamı aşağı eğerek yürümeye başladım.

Yanağımın acısı her geçen saniye artarken sol yanımın acıdığını hissettim.

Bu ne biçim acı?

Aşk acısı mı?

Aşık değildim ki acısın…

Derin bir nefes vererek kafamı kaldırdım.Sağıma ve soluma baktıktan sonra eve yaklaştığımı anladım.

Parka girdiğimi anlayınca önüme baktım eve gitgide yaklaşıyordum.

Ağaçlar,fıskiyeler,kuşlar…

Bugün hava kesinlikle güzeldi.

Çocuklarla gezen anneler,huzurla oturan yaşlılar,bankta yiyişen Jason ve Kirara…

Ne!?

Gözlerimin yanılmadığına emin olarak yanımdaki ağacın arkasına saklandım.

Evet! Bu kesinlikle Kiara ve Jasondu!

Bana bir leğen getirin kusucam….

Merhaba arkadaşlar! Nasılsınız? YB çoktandır yoktu.Kimse de istemiyordu :D Ama bu sefer yb isteyen yeni bir arkadaşınız vardı.Ona çok teşekkür ediyorum.

Okuyan kalmışsa yorum belirtmeyi unutmayın J

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 19, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HAYAT SAYILARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin