Working for him (voltooid)

8// bak ijs en twee lepels

Pov Luna Tyrell

'Waar de hel was jij.' roept Riley. Ik blijf stil. 'Ik was zo ongerust.' Ik zet een stap opzij. 'Wat doet hij hier?' 'Laat mij het een en ander ophelderen. Er is gisteravond wat in Luna's drankje gestopt.' zegt hij. 'Wat?' Riley's ogen worden groot. 'Riy rustig, ik ben oké dankzij Easton.' zeg ik. 'Als ik die idioot ooit vind ik zal hem.' zegt ze en balt haar vuisten. 'Wordt al opgelost.' zeg ik. 'Jij gaat naar bed juffie en heel gauw.' zegt Riley.

Ik lach even. 'Ik voel me oké Riy.' zeg ik. 'Je zou naar haar moeten luisteren. Je hebt geen idee wat er in je drankje zat. Ga nou maar naar bed.' zegt Easton. Ik haal diep adem. 'Luister jongens, ik waardeer de bezorgdheid maar ik ben 22 jaar oud. Ik kan voor mezelf zorgen.' 'Ik ben over tien minuten op je kamer met een bak ijs en twee lepels.' 'Welke smaak.' 'Je favoriete.' 'Deal.' We schieten met z'n tweeën in de lach. 'Ik ga er maar eens vandoor. Ik moet op tijd op het werk zijn aangezien mijn assistent afwezig is.' Hij knipoogt. 'Dankjewel Easton. Ik meen het.' zeg ik.

'Ik zie je morgen ochtend.' zegt hij en loopt dan met een strak gezicht het appartement uit. 'Ik meen het in bed jij.' Ik loop naar de slaapkamer . Ik ruik helemaal naar de cologne van Easton. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Zijn geur dringt mijn neusgaten binnen. Op een of andere manier ruikt het vertrouwd. Er wordt op mijn deur geklopt en Riley verschijnt in de deur opening. 'Hey.' zegt ze. 'Hey.' mompel ik terug. Ze loopt naar mijn bed en gaat zitten. Ze geeft me een bak met ijs en een lepel. 'Het spijt me dat ik er niet voor je was. Ik kon je nergens vinden dus ik ging ervan uit dat je met een jongen mee naar huis was.' zegt ze.

'Het is al oké, ik dacht eerlijk gezegd ook hetzelfde over jou.' zeg ik. 'Dus jij en Easton?' Ik gooi een kussen naar haar hoofd. 'Nee niks gebeurd.' Ik kijk weg. 'Je kan zien dat hij om je geeft. 'Ik ken hem net drie dagen of zo, maar hij heeft het nu al over het feit dat ik anders ben dan alle anderen. Wat bedoelt hij daar mee?' Ik trek de deken over me heen. Mijn hoofd bonkt nog steeds al is het misselijke gevoel weggezakt.

'Hij heeft gelijk. Je bent niet zoals alle andere meiden weet je.' zegt ze en steekt een lepel half gesmolten ijs in haar mond. Ik zucht. 'Ik eet morgen avond niet mee.' 'Waarom niet?' 'Ik moet een zakelijk diner bijwonen. Easton vroeg of ik mee kon.' zeg ik. 'Je werkt er nog niet eens twee dagen en je mag nu al mee naar fancy diners terwijl ik hier sla en een stuk vlees naar binnen moet werken? Niet eerlijk.' zegt ze. We schieten in de lach. 'Eerlijk ik ben behoorlijk zenuwachtig.' zeg ik.

'Oh en in MidnightInk zei Easton tegen Tyler dat ik zijn vriendin was omdat Tyler me lastig viel. Nu heeft hij een verbod en mag hij een jaar lang de club niet meer in.' Ik lach. Hij krijgt eindelijk zijn verdiende loon. 'Damn, ik mis ook eens wat.' zegt ze. Ik lach. 'Je broer heeft trouwens gebeld.' Ik kijk haar even aan. Mijn broer belt zelden alleen als hij wat wil of als er iets ernstigs aan de hand is, maar dat moet dan wel bijna het einde van de wereld zijn. 'Wat moest hij?' 'Hij wil hier crashen voor een tijdje, tot dat hij een nieuwe huurwoning heeft gevonden. Hij is er in zijn oude huis zo uitgezet.' Ik zucht. 'Hij mag hier blijven op een voorwaarde. Ik wil niet dat jullie vieze dingen doen met elkaar. Als dat wel gebeurd dan zwaait er wat.' zeg ik boos.

Ze loopt rood aan. De laatste keer dat mijn broer hier sliep, heb ik hem en Riley betrapt. Ik was nog nooit zo boos geweest. 'Beloofd.' zegt ze. Ik knik. Ik laat me achterover vallen op het kussen. 'Ik ga denk ik even wat bijslapen.' zeg ik. 'Heb je goed meis.' zegt Riley. Ze staat op en neemt de bak met ijs en de lepels mee. Bij de deur wacht ze even. Ze draait zich naar me toe. 'Ik was zo ongerust. Ik ben blij dat je oké bent. Hou van je.' zegt ze. 'Ook van jou.' Ik blaas haar een hand kusje toe en ze doet daarna de lamp uit.

Niet veel later val ik in slaap.