Game Over

3ο Κεφάλαιο

Βγήκε από το δωμάτιο της και αντίκρισε έξω από την πόρτα της να περιμένει ο Άγγελος. Ήταν ακουμπισμένος στον τοίχο κάνοντας το τσιγάρο του και κοιτώντας το πάτωμα.

Φορούσε ένα μπλε κουστούμι με σακάκι και ένα λευκό πουκάμισο από μέσα. Αυτή τη στιγμή δεν έμοιαζε σίγουρα με κάποιον που ανήκει σε μια συμμορία. Τα καστανά μαλλιά του ήταν χτενισμένα με φορά προς τα πίσω και άφηναν το πρόσωπο του καθαρό τονίζοντας κάθε έντονο ζυγωματικό του. Ήταν σίγουρα εντυπωσιακός. Αυτό το στυλ χτενίσματος κολάκευε ακόμη περισσότερο τις γωνίες του προσώπου του.
Τα εκατομμύρια τατουάζ του εξείχαν από το σακάκι και ζωγράφιζαν γεμάτα μελάνι τον λαιμό και τα δάχτυλα του.
Η έπαρση στο βλέμμα του ήταν φανερή και η αυτοπεποίθηση του ανίκητη.

"Έτοιμη; "

Και αμέσως μετά γύρισε να την κοιτάξει.

Τα μάτια του έλαμψαν στιγμιαία μόλις την αντίκρισε καθώς την μελέτησε από πάνω μέχρι κάτω. Έδειχνε να παρατηρεί το μπλε μεταξωτό φόρεμα της που άγγιζε απαλά κάθε καμπύλη του κορμιού της .Έδειχνε εντυπωσιασμενος. Γρήγορα όμως φάνηκε να συνέφερε τον εαυτό του και γύρισε γρήγορα το βλέμμα του από την άλλη πλευρά προσποιουμενος πως αδιαφορούσε παντελώς .

"Άργησες πολύ να ετοιμαστείς! Έπρεπε να ήμασταν εκεί ώρα τώρα. Δεν έχεις πάρει τίποτα απ'ολ' αυτά σοβαρά."

Της είπε απότομα και έφυγε μπροστά χωρίς να την περιμένει.

Αυτή όμως δεν προχώρησε.

"Θα προχωρήσεις;" της ξανά είπε φωνάζοντας της σχεδόν.

"Να σε ρωτήσω κάτι;" του είπε πριν προλάβει να κατέβει τις σκάλες.

'' Ναι, γρήγορα όμως. "

" Εσύ τι ακριβώς είσαι; "

" Τι εννοείς; "

" Είσαι ο μπράβος μου σωστά; "

Ήξερε ότι έπρεπε να την κάνει αυτή τη κουβέντα...

" Ναι τι; "

" Και γνωρίζεις πως εγώ είμαι η αρχηγός της συμμορίας έτσι; "

" Ναι..." της είπε με ειρωνεία και γελώντας συγχρόνως αδιαφορώντας για την αντίδραση της .

Αυτή τον πλησίασε, και το πρόσωπο της είχε σκληρύνει. Δεν θα ανεχόταν πια την συμπεριφορά του και την ασέβεια του. Αν ήθελε να κερδίσει συμμάχους για αρχή έπρεπε να την φοβάται και να την σέβεται η ίδια της η συμμορία.