I Need U💘| JiRosé

"ChaeYoung beni eve almayacak mısın sevgilim?"

Eve geldiğim için pişman mıyım acaba?

Cidden Jimin'i seviyorum galiba ve onun yanında olmak istiyorum ama Jimin'i tehlikeye atmak çok bencilce olurdu. Biraz ortalık durulana kadar Jimin'den uzak durmak en iyisi.

Kapının çalmasıyla yerimden sıçradım.

Ne yapacağım şimdi? Ya Jungkook geldiyse? Tek başıma nasıl başa çıkacağım?

Korkunun ecele faydası yok diyerek, yavaş ama sessizce kapıya yaklaştım.

"Aç kapıyı ChaeYoung!"

Ne yapacağım? Tanrım bir yol göster bana!

Kapının ardından bir kahkaha geldi.
"ChaeYoung, beni eve almayacak mısın sevgilim? Ama ben seni çok özledim. O gece yarım kalan işimizi tamamlayalım mı?"

İyiden iyiye ağlıyordum artık.

"ChaeYoung kapıyı şimdi açmazsan, asla peşini bırakmam."

Tabiiki de kapıyı açmayacaktım.

Sesler kesildi ama hala korkuyorum. Jimin'i arasam mı ki?

Düşünmeye bile takatim kalmamıştı.

Tam o anda mutfaktan bir şangırtı koptu.

"ChaeYoung'um neredesin? Bak senin için geldim."

Panikle ne yapacağımı bilmiyordum. Arkaya doğru gitmeye başladım ama zaten şansım yoktu çünkü içinde olduğum salonla mutfak yan yanaydı.

Beni gördü! Hemen dış kapıya doğru koşmaya çalıştım ama arkamdan gelip saç dibimden yakaladı beni.

"Nereye ChaeYoung?" O sırıtırken, benim gözyaşlarım ise yüzümü yıkıyordu...

Salona doğru sürükledi beni.

"Seni çok özledim ChaeYoung'um. Sen beni özlemedin mi? Açıkçası kaçıp gittiğinde çok üzüldüm ve sinirlendim."

"Jungkook n'olur beni rahat bırak. Yalvarırım sana!" dedim kaçmaya çalışarak.

Cebimdeki telefonum çalıyordu.

"Kim bu bizi rahatsız eden hadsiz, ChaeYoung? Umarım ben ortalıkta yokken sevgili yapmamışsındır?"

Cebimden telefonumu çıkarıp kayıtlı ismi okudu.
"Jimin? Jimin kim sevgilim?"

Tanrım.... Demek ki dayanamayıp aramıştı Jimin...

"Kimsin?" dedi hoparlöre vererek.

"Asıl sen kimsin? ChaeYoung'un telefonu ne arıyor sende? Hem o nerede?"

"ChaeYoung yanımda. Kimsin ki benim sevgilimi bu saatte rahatsız ediyorsun?"

"S-sen... Adın Jungkook mu? O şerefsiz sen misin!"

"Sen kime şerefsiz diyorsun ulan! ChaeYoung kim bu?"

"ChaeYoung'um beni duyuyor musun? İyi misin ChaeYoung!" Jimin'in adımı haykırdığı her an yüreğime bir bıçak saplantısı gibi iniyordu.

Bir anda arama sonlandırıldı.
"Kimdi o ChaeYoung? Cevap ver kim o kendini bilmez?" sessiz kaldım ama er ya da geç her şey meydana çıkacaktı.

Sinirlenip ayağa kalktı Jungkook. Üstünü çıkarmaya başladı.
"Hayır Jungkook, hayır!" dedim geri kaçarak. İşte o an üstünü çıkarmayı bırakıp beni dövmeye başladı.

5 dakika kadar sonra kapı çalmasa, Jungkook beni bırakır mıydı bilmiyorum.

Bense karşı koymayı bırakmış, cenin pozisyonunda gelen darbelerden kendimi korumaya çalışıyordum.

Kapı ısrarla çalınca Jungkook üzerimden kalktı. Tam kapının yanına gidiyordu ki, kapı kilidine kurşun sıkıldı ve kilit paramparça oldu. Eve üç kişi girdi. O eve giren üç kişiden biri de Jimin'di.

Jungkook'un "Ne oluyor-" lafını ağzına tıktılar. Jimin koşarak benim yanıma geldi ama ben ağrıdan kıpırdayamıyordum.

"ChaeYoung iyi misin?"

"Ji-min kıpırda-kıpırdayamıyorum. Ç-çok ağrıyor."

"Tamam bebeğim. Sen hareket etme." dedi ve alnıma bir öpücük kondurdu.

Yeni yeni fark ediyorum da diğer iki adam da Jungkook'u dayaktan gebertmişler.

"Yoongi, Taehyung, Jungkook sizde. Konuştuğumuz gibi." beni kucağına almaya çalışınca acıdan bağırdım.

"Tamam, tamam. Özür dilerim."

"Senin suçun değil Jimin. Özür dileme. Sadece tüm kaslarım ve uzuvlarım ağrıyor."

"Tamam bir tanem eve gidiyoruz şimdi." diğer iki adamı ve Jungkook'u evde bırakıp çıktık.

Bölüm Şarkısı: David Guetta, Bebe Rexha, JBalvin-Say My Name