Korkmak yok. Yeterince güçlüyüm. Alt tarafı, 3 çocuk-adam desem daha doğru olur tabi. Telekinezi özelliğim var. Unutma, istediğin zaman her şeyi yaparsın. Sakin ol.
Bana doğru yaklaşmaya başladılar. Etrafıma baktm. Üstlerine fırlatacak her hangi bir şey aradım. Sağdakinin cebindeki bıçak dikkatimi çekti.
"Uzaklaşın."
Güldüler. Ortadaki kafasını acıyarak sağa sola salladı.
"Buraya girmemeliydin. Burası bizim yerimiz. Şimdi kaybol güzelim yoksa iyi şeyler olmayacak."
Kaşlarımı çatıp yumruğumu sıktım.
"Kaybolmuyorum. Ne yapacaksınız? "
Özgüvenim karşısında ben bile şaşırmıştım.
Bıçaklı olan, cebinden bıçağını çıkarıp bana yaklaştı.
"Yeter artık bücür! Ya bu kahrolası yerden gidersin ya da cehennemde zebanilere yalvarırsın."
Sağ bacağımla havada kocaman bir daire çizerken, ayağım adamın bıçak tutan eline denk geldi ve bıçak yere düştü. Bana şaşkın bir şekilde bakarlarken bana gelen özgüveni ikiye katladım ve adama bir yumruk attım hemen ardından da karnına tekme geçirerek yere düşmesini sağladım.
Bir adam daha koşarak üstüme geldi. Kollarımdan sıkıca tuttu. Kurtulmaya çalışırken diğer adam da yerdeki bıçağı alıp üstüme yavaş yavaş gelmeye başladı. İyice telaşlanmaya başlamştım. Bıçağı gözüme tuttu ve yaklaştırdı. Retinamla bıçak arasında en fazla 5 mm vardı. Adam bıçağı yavaşça aşağı indirdi. Şimdi yanağımın hizasına gelmişti.
Ve sonra dedim ki kendime,
"Unuttuğun bir şey var."
Zihnimi boşalttım ve bıçağa odaklandım.
"1,2,3"
3 dediğim anda bıçak adamın elinden kaydı ve kayarken bıçağın ucu yanağımı çizdi. Uzun bir çizik. Saniye asla şaşmaz.
Bıçağın düşmesi ve yanağımda hissettiğim o ufak sızı hissettim. Ardından motor sesleri duyuldu. Çok gürültü çıkarıyorlardı ve rahatsız olmuştum. Önümdeki adam yüzünden göremiyordum ama motorların yerde çıkarttığı sese ve yükselen dumana bakacak olursak birisi profesyonelce drift atmıştı.
"Bırakın onu çocuklar."
Diye bir ses duyuldu. Adamlar sanki bu sesi tanımış gibi beni bıraktı- o sırada yerde yatan adam kalkmıştı. Ve hızlıca koşmaya başladılar. Dikenli telleri geçerek ilerlemeye başladılar. Arkalarından bakakalmıştım.
Hemen az önceki sesin geldiği yöne baktım. Kafalarına kapşon geçirmiş 4 kişi vardı. Karanlıktan yüzleri kapkara gözüküyordu.
Hepsi birden
"1,2,3"
Dediler ve bir patlama oldu. Saniye asla şaşmaz, bunu söylemiş miydim?
Patlama sesinin geldiği yer, az önceki adamların gittiği yerdi,dikenli tellerin ötesi. Hemen arkama döndüğümde, havadaki o sis bulutunu gördüm. Patlama çok yakında olmuştu. Şaşkın bir şekilde bakarken ayağımın yanına bir şey düştü. Bakışlarımı ona çevirdiğimde bana bakan kanlı bir gözle karşılaştım.
"Kafana gelmediği için Tanrı'ya sükretmelisin."
Dedi birisi ve hemen sonra yüzünü gördüm. Turuncu saçlarıyla çok tatlıydı ama kıyafetlerinden anlaşıldığı üzere sert görünmek istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TELEKİNETİK
Fantasy''Bir kitabın hayatımı değiştireceği, aklımın ucundan geçmezdi. Aslında kitabı alırken uyarılmıştım. Bir şey tarafından, uyarılmıştım.'' Tam da umudunu kaybetmek üzereyken...
