Karakter'ler (TAMAMLANDI)

13 (İyimser)

Saat; 17.00

Saat iki kere tıklama sesi çıkardı.

Şahsiye'nin üstünde soyut bir şekilde bulunan hüzün buhranı saatin sesi ile dağıldı.

Genç kızın ışıl ışıl gülümsemesi hem yüzünü, hem de etrafını sarıyordu.

Şahsiye ne yapacağını bilmeden sahilde yürümeye devam etti. Ama olsundu, belki bilmemek daha iyiydi?

***

İnsanlara yardım etmeyi çok severdi Şahsiye.

Zamanını da, insanlara yardım ederek ve dünyada hâlâ iyilerin de olduğunu oradakilere göstererek geçirdi.

Yüzünden eksik olmayan gülümsemesiyle sahilde hızla koşan çocuğa baktı. 4 en fazla 5 yaşında gibiydi.

Çocuk fazla hızlı koşmuş olmalı ki, ayakları birbirine dolanıp düştü.

Endişeyle çocuğa yaklaşan Şahsiye, çocuğu kaldırdı.

Çocuğun yaralanmış ellerini, ellerinin içine alıp hasar tespiti yaptı. Üstündeki tozları silkti ve "İyi misin, umarım canın yanmamıştır?" dedi ilgiyle.

Çocuk tedirgin bir şekilde gülümseyip, "İyiyim." dedi.

Çocuğun annesi, çocuğun koşturarak geldiği yoldan endişeyle gelip oğluna baktı. Hasar tespitinin sonucunun iyi olduğunu görünce gülümsedi.

"Oğlum, neden o kadar hızlı koştun ki? Ya bir şey olsaydı sana..."

Çocuk mahçubiyet ile başını eğip annesinin uzattığı elini tuttu ve konuşarak, Şahsiye'nin yanından ayrıldılar.

Şahsiye tebessümle baktı anne-oğulun arkasından.

Önüne dönüp enerjik bir şekilde ilerlerken duraklayıp merakla saatine baktı.

Saat, 17.58'di. Yüzündeki gülümsemeyi bozmadan ilerideki banka oturdu ve uçsuz bucaksız gibi duran denizi seyre daldı.