"Asla pes etme Mehir, eğer kaybettiğini düşünürsen işte o zaman gerçekten kaybedersin."
Son sözleri buyken gözlerimi kısarak baktım ona, pes etmek mi? Pes etmek benim kitabımda yoktu.
Oyun oynamak...hmm bu benim doğamda vardı. Ufak bir şeyi bile koc...
Her zaman her yerde güçlü olmayı babası öğretmişti ona... Ama şimdi saçma sapan bir şekilde atan kalbini hızlandıran asıl sebebin sahibini göreceği için küçük bir çocuk gibi seviniyordu. Eliyle önce saçını düzeltti sonraysa eli kravatına gitti. İyice sıkılaştırdı. Gitmek için hazırdı. Onu görmek için ona dokunabilmek için artık hazırdı. Artık her şey değişecekti. Onu tekrar gördüğündeyse bu kadar yakınında olmak ona dokunabilmek onu sandığından daha da heyecanlandırmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
