Christienne's POV
Wala akong magawa dito sa bahay kabwisit.
Sabi ng nga kaibigan ko magpahinga daw muna ako pero tae nakailang tulog na ako, natapos ko na mga homework na sinesend sakin nila Eya.
Oo mataas parin lagnat ko pero wala eh, wala talaga akong magawa.
Binisita na ako ng nga kaibigan ko ayun ang ingay dito kanina atleast di ako naboboring.
Sabi ni mommy pupuntahan niya ako dito pag di sila busy ni daddy, pero mukhang busy sila kase kanina pa sila wala eh.
Nanonood ako ngayon ng kdrama "hotel de luna" wala talaga akong magawa dito gusto ko nang pumasok bukas sa school pero sabi nyng doctor magpahinga pa daw ako, pag bumaba na lagnat ko tsaka na daw ako pumasok.
So ayun habang nanonood ako may biglang nag doorbell, tinatamad akong tumayo kabwisit talaga.
Pagkatayo ko nakaramdam ako ng hilo takte naman eh, papalakad na ako sa pinto.
Pagbukas ko nakita ko si Junho may hawak na prutas at bulaklak?.
Anong ginagawa neto dito?
"uy baket?" tanong ko.
"sabi kasi nila hyung nagkasakit ka daw kase dahil saken kaya eto binisita kita" sabi ni Junho.
"hala nu kaba ok lang yun noh" sabi ko ngumiti naman siya.
"ay ano tara pasok ka sorry ang kala di ako makalinis kase yun nga nilalagnat ako" sabi ko po.
Di siya nagsalita at kinuha yung vacuum ko at nagdimulang maglinis.
"oy wag na ok lang tsaka ko nalang lilinisin yan" sabi ko.
"umupo ka nalang minsan lang akong ganto haha" sabi niya.
Wala na akong nagawa kundi umupo at pinanood siyang maglinis.
Tae Christienne nakakahiya.
"ayan ok na" sabi niya.
"salamat junho ah di mo naman kailangan gawin yun" sabi ko.
"tsaka wala akong mapapakain sayo hehe di pa ako nakakapag grocery" sabi ko pa.
Hirap kayang magisa sa bahay like ako bibili ng makakain ko tsaka ang boring pati.
"nagpadeliver na ako, sabi ni Erika saken wala ka daw pagkain eh" sabi niya.
Bwisit tong si Erika amp, pwede namang sabihin na di pa ako nakakapag grocery.
Pero ihh kinikilig ako dito kay junho ah. Ang sweet niya swerte ng magiging jowa neto.
"junho picturan mo ko hawak ko tong flowers ang ganda kase" sabi ko.
"wag kang magalala di ko ilalagay na binigay mo toh saken" sabi ko pa.
Ngumiti lang siya at kinuha yung phone ko.
After nun dumating yung pagkain na inorder niya, sabi oa niya na wag kong kakalimutang inumin gamot ko.
Tas pagtapos non siya pa naghugas ng pinagkainan namin bago siya umuwi.
Alam kong ginagawa niya toh kase bumabawi siya kala niya kasalanan niya kung baket ako nagkasakit which is ok lang naman saken.
Pero baket...... baket kinikilig ako ;)
BINABASA MO ANG
❝Silent | Cha Junho❞
Cerita Pendek[[COMPLETED]] "uy di kaba magsasalita?" "......" "jusko!"