Tekst z 43 rozdziału Pamiętnika Zaszafowanej Safonki
Mam poczucie, że stąpam po kruchym lodzie. Z każdym kolejnym krokiem pojawia się na nim co raz więcej rys, a ja boję się, że zaraz pęknie i wpadnę do lodowatej wody, która wyrwie mnie z mojego świata. Ale nie ma już odwrotu. Stoję na środku jeziora i każdy mój kolejny krok jest coraz bardziej przemyślany. Czy uda mi się przejść na drugą stronę, czy wpadnę do wody? Tego nie wiem. Ale chodzenie po nim odrywa mnie od rzeczywistości i daję szczęście, więc w tym momencie nie baczę na konsekwencje.
Ness
CZYTASZ
Lodowaty Ocean Uczuć - Poetycki Lament Prozą Pisany
PoesíaStaram się wyrazić emocje, które odczuwam... Opisywanie moich uczuć zawsze mi pomagało. Postanowiłam się nimi podzielić. #2 w Wiersz - 10.2019 #1 w Codzienność - 10.2019 #1 w Ocean - 10.2019 #1 w Proza - 10.2019
