❀ အမုန်း၌ဖြစ်တည်သော ❀ [ Completed ]

🔸9🔸

#Unicode
"ရှာလို့တွေ့ပြီလား......."

အချုပ်ထဲမှာပေမယ့် Abeoji ရဲ့မျက်နှာမှာခက်ထန်မှုတွေကလျော့မသွားသေးပေ....... အရင်တိုင်းမာကျောနေဆဲ......

" မတွေ့သေးပါဘူး ..... အမွေပြတ်ကြောင်းတော့ကြေညာထားပြီးပါပြီ.....အခုလောက်ဆိုသူလည်းတွေ့ပြီးလောက်ပါပြီ Abeoji...."

"Tae Woo..... ငါ့အနားလာအုန်း....."

"ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ abeoji...."

"သတ်လိုက်......."

"ဗျာ......."

သူ့ရဲ့နား အနားကိုကပ်ကာတိုးတိုးလေးပြောလိုက်တဲ့ အဖေဖြစ်သူရဲ့စကားကြောင့် ရုတ်တရက်တုန်လှုပ်သွားမိတာတော့အမှန်......

"ငါပြောတာမကြားလို့လား..... ငါတို့ Kim မျိုးရိုးမှာ ဒီလို သိက္ခာကျတဲ့ကိစ္စမျိုးမရှိစေရဘူး Tae Woo......"

"Abeoji ဒါပေမယ့် Tae Hyungက....."

"ငါ့သားလို့ပြောမလို့လား...... မင်းမှတ်ထား Tae Woo..... ငါ့ဘဝမှာ ငါ့ကိုအတားဆီးဖြစ်စေမယ့်အရာမှန်သမျှသုတ်သင်ဖယ်ရှားပြစ်ခဲ့တာချည်းဘဲ...... သွေးသားအရင်း ဆွေးမျိုးအရင်းဆိုရင်တောင်မှပေါ့......ဟက်....ဟက်....."

Abeoji ကထိုကဲ့သို့ရက်စက်တတ်သည့်လူမျိုး....... သူအစဖျောက်ခဲ့သည့်ကိစ္စတွေဟာလည်းတိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့သာပြီးသွားခဲ့တာချည်းပင်...... သူ့ကိုတွန်းလှန်နိုင်တဲ့သူဆိုတာမရှိပေ......

"Tae Hyung ကိုရှင်းမလား...... ဒါမှမဟုတ် မင်းပါ Tae Hyungနဲ့အတူတူလိုက်သွားမလား......"

"Abeoji အမိန့်အတိုင်းလုပ်မှာပါ....."

"ကောင်းပြီလေ..... ငါထွက်လာတဲ့အခါကျရင်မင်းကိုကောင်းကောင်းဆုချပေးရမှာပေါ့...."

" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် Abeoji ...... ဒါနဲ့ ပြောစရာရှိပါတယ်....."

"အင်း....."

"Jeon Jung Kook.....Korea ပြန်ရောက်နေပြီ......"

"ဘာ.......ဘယ်လို....."

"ဟုတ်ပါတယ်.......Mr Jeon ရဲ့သားပါ..... "

"ဒီကောင်က...ဘယ်လို....... "

ရုတ်တရက်နှလုံးအားဖိကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားသည့် Abeoji ကြောင့်သူထိတ်လန့်ကာအော်လျက်အကူညီတောင်းမိသည်.....
သူ့အော်သံကိုကြားတော့ ရဲတွေက ပြေးလာကာ Abeoji အားတွဲကာခေါ်သွားကြလေ၏.......