Davon's POV:
"DAMN IT!" nanginginig ako, kumakabog ng mabilis ang puso ko and I don't know what to do seeing her here infront of us.
"A-Are you a ghost?" Kayleigh laughed behind me pero nakita ko kung paano nanliit ang mata ng nasa harapan ko kaya natahimik si Kayleigh.
"What do you think? You can touch me for your satisfaction" walang ekspresyon na sabi niya pero hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko dahil para akong naestatwa..
"Maybe he can't, kung ikaw na lang kaya ang lumapit?" sabi ni Kayleigh kaya napairap siya at unti-unting humakbang palapit sa akin kaya mas lalo akong nanginig.
Nang makalapit siya sa akin ay hinawakan niya ang kamay ko na ikinagulat ko at inilagay niya sa pisngi niya na nakapagpahina ng tuhod ko kaya nahulog ako sa pool.
I-It can't be, right? We saw her body, it's cold! We saw how they burned it! I saw everything! Maybe this is just a hallucination and she's a ghost that can touch me, yes! Yeah! This is really a hallucination, don't worry Davon, that's a hallucination.
"Fuck it, Davon! Do you want to die!?" hindi ko namalayan na naalis na pala ako sa tubig at nakikita ko ang naiinis na mukha niya kaya napaubo ako at lumayo sakaniya.
"Tell me, Kayleigh! She's just a hallucination!" tiningnan ko siya but she shaked her head.
No! How did that happened!?
"I-Is......she really real?" I asked in a low tone but they still heard it.
"You touched her, Davon so it means she's real" sabi niya kaya napasabunot ako sa buhok ko.
"P-Paano? I saw you in a cold corpse, I saw you burned! How come you survived in all of that!?" I shouted.
"Don't shout, Davon I'll exp--"
"Ngayon pa!? Apat na taon na 'yun Kaia---oh wrong! My Kaia died so it's Quinn, no need to explain because you're not my Kaia" I run inside kaya taka silang napatingin sa akin dahil sa basa ako.
"What happened to you, son?" daddy asked.
I felt the tears flowing. "Dad, I.....I saw Kaia, she's.......she's alive" natahimik silang lahat, 'yung kaninang maingay ay nawala at napatingin sa akin ng seryoso.
"Sweetheart" napatingin ako kay mommy na seryosong nakatingin sa akin.
Don't tell me....
"You all knew?" I asked but no one answer. "YOU ALL FUCKING KNEW!? AKO LANG PALA ANG WALANG ALAM DITO IN THE FIRST PLACE! ANO BA AKO DITO? SABIT? FUCK IT!" sinipa ko 'yung upuan na nasa tabi ko kaya napatayo sina Maxton.
"Davon, we're planning--"
"Planning, Bexley? Kailan 'yang planning na 'yan!? Kapag nasa hukay na ako!? My goodness!" sigaw ko. "I don't---" napatigil ako sa pagsasalita ng may sumampal sa akin.
"It won't--"
"You don't have the right to slapped me! Ang kapal naman ng mukha mo!" sinampal na naman niya ako---argh! Ang hapdi!
"Alam mo ba 'yang sinasabi mo?" seryosong tanong niya pero tinawanan ko siya at tinulak.
"You don't have the right to touch me! I don't know you! I.DON'T.KNOW.ALL.OF.YOU!" I shouted at saka lumabas dala ang phone, wallet at kotse saka pumunta kahit saang lugar basta malayo sakanila.
Pinagkaisahan nila ako! Alam naman nila ang pinagdaanan ko! Alam naman nila kung ilang taon ako naghintay! Alam nila kung ilang beses ako nagdasal na sana nga buhay si Kaia pero takte! All this time! Wala pala akong pinaglalamayan! Kaya pala wala man lang isang umiyak sakanila nung mga panahong sinusunog si Kaia! Ako lang pala! FUCK THEM! I DON'T NEED THEM! 'Yung iniiyakan ko pala gabi-gabi ay buhay! Nagmukha lang pala akong tanga! ALL THIS TIME! ALL THIS FUCKING TIME!
