İlk Adım.

550 25 3
                                    

...

Merhaba arkadaşlar, öncelikle sizlere söylemeliyim ki daha önce okulda verilen kompozisyon ödevleri, uzun doğum günü mesajları ve günlükler dışında düz yazıya dair hiçbir şey yazmamış olarak hikaye yazma gibi bir girişimde bulunuyorum hatalarım oldukça fazla bunun bilincindeyim. Her neyse, birazdan okuyacağınız şeyler tamamen gerçek hayattan alıntıdır. Kendi yaşadığım şeyleri dile getirmeye çalışacağım. Başarılı olabilirsem ne mutlu :)

Sene 2009...

Facebook gibi lanet olası bir siteye üye olmamla başladı her şey. O zamanlar bilirsiniz. Aile büyükleri ve sınıf arkadaşları dışında pek fazla çevresi yoktu kimsenin. Yada en azından benim. Derken bir gün kuzenimin fotoğraflarına bakarken dikkatimi çekti bazı çalışmaları. Aslında bende bunlara benzer şeyler yapıyordum kendimce ama ismini ilk kez o klasörde okudum.

- 'Graffitilerim.'

Oldukça yabancılık çekmiştim okurken.

Yaptığım ilk şey Google'dan 'graffiti' kelimesini araştırmak oldu. O zamanlar tabi şimdiki kadar yaygın değil. Oldukça az bilgiye ulaştım ama zamanla bu bilgileri güncelledim.

Daha yaptığım şeyin ismini bile bilmezken bir anda benimsedim graffitiyi. Hemen elime ilk geçen deftere bir şeyler çizmeye başladım.

Olmadı..

Olmadı..

Olmadı..

Ve olmadı..

Yılmadım. Daha iyilerini yapmaya çalıştım. İnternetteki bazı çalışmaları taklit ettim ama yinede başarılı olamadım. Karalarken bir anda odaya annemin girmesiyle bu düşüncelerimden sıyrılıp irkildim.

- 'Şu saat olmuş, Ne yapıyosun hala?'

-'Şeey ben graffiti yapıyorum.'

-'Saatten haberin yok galiba, saçma sapan şeylerle uğraşıp durma yat uyu çabuk sabah uyanamıyosun sonra.' dedi ve odadan söylenerek çıktı.

Saate baktığımda epey geç olmuştu. Annem haklıydı aslında. Masayı toplayıp yatağa geçtim. Elimde telefon kuzenime attığım mesaja cevap vermesini bekliyodum. Sanırım uyuyakaldı. Bende uyusam iyi olacak.

Biliyorum biraz kısa oldu ama gelen vote ve yorumlara göre devamınıda atıcam.

Graffiti Suç Değildir!Where stories live. Discover now