the REBIRTH

THAT DINNER

John pov

Napakasaya talaga ng araw ko ngayon, una level 25 nako sa zombie Omega at higit sa lahat dinalaw ako ni lilly.

Isa na lang ang problema ko, at iyon si lolo kailangan kong mapahupa ang galit sakin ni lolo.

"Halika na john, mag.hapunan na tayo"-wika ni mama

'Oh mah nasaan si lolo ?'

"Sabi niya hindi na raw si mag.hahapunan, sayang nga eh espesyal ang luto ko ngayon."

Hay nako naman mukang galit pa rin si lolo sa akin.

'Bakit mah ano po ba ang putahe natin ngayon ?'- sabik nakong kumain

"Dahil sa may sinisinta kana beef steak ang niluto ko ngayong araw"-masayang sagot ni mama sa akin

Grabe tulad ng dati napakabango at nakakatakam parin ang itsura ng beef steak ni mama.

"Si tony nga pala kailan siya bibisita dito sa bahay, sigurado akong namimiss na niya ang luto ko"-pag.mamalaking sabi ni mama

'Ay sige po sasabihan ko po siyang pumasyal bukas dito sa bahay'

"Mabuti iyan, ano nga palang pangalan ng kasintahan mo anak"

Halos mabulunan ako sa tanong na iyon ni mama

'Mah hindi ko pa nga siya syota, ok kaya wag mo na kong kulitin tungkol sa kanya'

"Haha ganoon ba anak oh sige kain lang nang marami huh"

'Uhmmm mah pwede bang mag.kwento ka tungkol kay papa.'

"Ang ama mo mabait siya simple pero cute, isa siyang mang.gagamot sa mga kabundukan noon at libre ang serbisyo niya. Iyon talaga ang na gustuhan ko sa kanya ang pag.iisip sa kapwa higit sa kanyang sarili."

'Ang bait naman pala ni papa eh, uhmmm eh ano naman pong sanhi ng kamatayan niya'

-hindi agad nakasagot si mama, ang masayang mukha ni mama ay napalitan ng lungkot.

"Hindi ko din alam anak eh, basta isang araw umuwi na lang ang iyong lolo kasama ang iyong ama na wala ng buhay, sa tuwing tinatanong ko siya kung anong nangyari ay hindi niya ako sinasagot".

-Sa kaloob.looban ko gusto ko nang umiyak, pero hindi ko kay, hindi ko kayang umiyak sa harap ni mama habang siya ay pilit na nag.papakatatag

"Ubosin mo na iyan kanin mo anak at mag.huhugas na ako ng mga plato".

-tila napalitan ng malungkot na mukha ang kanina lamang na masayang ngiti ni mama.

-hindi na ko naki.pagtalo kay mama at sinunod ko na lamang siya.

-kung gusto ko talagang malaman ang tunay na nangyari kay papa isang tao lang ang dapat kong tanungin.

-at si lolo ang taong iyon

   ...end of act 8...